وبلاگ سید محمد جواد حسینی

داستان های جالب _حکایت های جذاب_بیوگرافی اینستاگرام.تلگرام

وبلاگ سید محمد جواد حسینی

داستان های جالب _حکایت های جذاب_بیوگرافی اینستاگرام.تلگرام

درباره من

بـه نـام خداوند بخشنده و مـهربان هــرگونه بــرداشت یا رونوشت از نوشته های شخصی سایت ممـــــنوع می باشد. گریزانم از این مردم که با من همدم و یکرنگ هستند ولی در باطن از فرط حقارت به دامانم دو سد پیرانه بستند از این مردم که تا شعرم شنیدند به رویم چون گلی خوشبو شکفتند ولی آن دم که در خلوت نشستند مرا دیوانه ای بدنام گفتند..! "به قلم فروغ فرخزاد" سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی دیر ماندی ای صبح که جان من برآمد بزه کردی و نکردند مؤذنان ثوابی "به قلم ســعدی" اندک اندک جمع مستان می‌رسند اندک اندک می پرستان می‌رسند اندک اندک زین جهان هست و نیست نیستان رفتند و هستان می‌رسند "به قــــلم مـولانــا" دل از من برد و روی از من نهان کرد خدا را با که این بازی توان کرد شب تنهاییم در قصد جان بود خیالش لطف‌های بی‌کران کرد "به قلم حــافـظ" تا کی غمِ آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه پر کن قدح باده، که معلومم نیست کاین دم که فرو برم بر آرم یا نه "به قــلم خــیام" تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه ای تیر غمت را دل عشاق نشانه "به قلم شیخ بهایی" ای گل تازه که بویی ز وفا نیست ترا خبر از سرزنش خار جفا نیست ترا ما اسیر غم و اصلا غم ما نیست ترا با اسیر غم خود رحم چرا نیست ترا "به قلم وحشی بافقی" باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ گر کافر و گبر و بت‌پرستی باز آ این درگه ما درگه نومیدی نیست صد بار اگر توبه شکستی باز آ "به قلم ابوسعید ابوالخیر" ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ چه یک دریغ که هر دم هزاربار دریغ به هرچه درنگرم بی تو صد هزار افسوس به هر نفس که زنم بی تو صد هزار دریغ "به قلم عطار" جانا به غریبستان چندین بنماند کس باز آی که در غربت قدر تو نداند کس صد نامه فرستادم یک نامهٔ تو نامد گویی خبر عاشق هرگز نرساند کس "به قلم انوری" دلبرا، در دل سخت تو وفا نیست چرا؟ کافران را دل نرمست و ترا نیست چرا؟ هر که قتلی بکند کشته بهایی بدهد تو مرا کشتی و امید بها نیست چرا؟ "به قلم اوحدی مراغه ای" سه درد آمو بجانم هر سه یکبار غریبی و اسیری و غم یار غریبی و اسیری چاره دیره غم یار و غم یار و غم یار "به قلم باباطاهر" ای داده غمت بباد جانم چو شمع تا کی ز غمت اشک فشانم چون شمع؟ گر می‌کشی‌ام بکش که خود را همگی من با تو نهاده، در میانم چون شمع "به قلم سلمان ساوجی" ای کرده دلم سوختهٔ درد جدایی از محنت تو نیست مرا روی رهایی من بی‌تو همی هیچ ندانم که کجایم ای از بر من دور ندانم که کجایی "به قلم سنایی" ای آنکه طلب کار خدایی به خود آ از خود بطلب کز تو خدا نیست جدا اول به خود آ چون به خود آیی به خدا اقرار بیاری به خدایی خدا "به قلم شاه نعمت الله ولی" در زیر فلک نالهٔ ما بی اثر است بی دردان را ز درد ما کی خبر است؟ از تنگی جا، ذوق اسیری دارم کز حلقهٔ دام، کلبه ام تنگ تر است "به قلم حزینی لاهیجی" مردم از درد و نمی آیی به بالینم هنوز مرگ خود می‌بینم و رویت نمی بینم هنوز بر لب آمد جان و رفتند آشنایان از سرم شمع را نازم که می گرید به بالینم هنوز "به قلم رهی معیری" ای برده غمت شادی صد ساله ز دل هرگز نرود داغ تو چون لاله ز دل روزی که به دل داغ تو با خاک برم لاله ز گلم برآید و ناله ز دل "به قلم جامی" هرگز مباد آنکه بهشت آرزو کنم خود را به هیچ ، بهر چه بی آبرو کنم چندین هزار جان گرا میشود به باد گر من حدیث طرّه او مو به موکنم "به قلم عبدالقادر گیلانی" ای دوست غم تو سربه سر سوخت مرا چون شمع به بزم درد افروخت مرا من گریه و سوز دل نمی‌دانستم استاد تغافل تو آموخت مرا "به قلم خاقانی" با عشق تو در جهان غم نان که خورد؟ با درد تو اندیشه درمان که خورد؟ شاید پسرا که نانوایی نکنی چانها که برآمد از غمت نان که خورد؟ "به قلم ظهیر فاریابی" ادامه...

تقویم

اسفند 1403

ش	ی	د	س	چ	پ	ج
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30

آمار : 1340233 بازدید Powered by Blogsky

زنی خوش سرانجام

ادامه مطلب ...

زنی خوش سرانجام

سید محمد جواد حسینی پنج‌شنبه 13 آذر 1399 ساعت 04:55 ب.ظ

0 نظر

زنی خوش سرانجام

زنی خوش سرانجام

فرستاده امام باقر علیه السلام به امر ایشان با کیسه‌اى پول به سراغ برده فروش آمده است .

مى شنود که : تمام بردهها را فروختم ، جز دو کنیز بیمار .

کنیز را نشان مى دهد و قیمت را هفتاد دینار اعلام مى کند .

فرستاده امام تخفیف مى خواهد .

برده فروش نمى پذیرد .

فرستاده ، کیسه را به او مى دهد و مى گوید : جز این چیزى ندارم ، نمى دانم چقدر است !

برده فروش دینارها را مى شمارد . دقیقا هفتاد تا .

متحیّرانه به کنیز خیره مى شود . کنیزى که نمى داند ، از مصدر غیب آمده‌اند تا به همسرى و مادرى ولایت ، مفتخرش سازند .

دستهاى خسته و پریشان حمیده ، به اذن پدرانه امام باقر علیه السلام در دستِ صادق آل محمد صلى الله علیه و آله قرار مى گیرد .

حمیده به علم و حکمت راه مى یابد و آن چنان در محضر امام ، تعالى مى یابد که گاه احکام شرع را به زنان مى آموزد .

امروز در مسیر تشرّف به خانه خدا ، در روستاى «ابواء» کاروان مى ایستد . هنگام صرف غذاست .

امام صادق علیه السلام به تدارک غذایى براى همسر باردار خویش مشغول است . حال آنکه آن سو ، درد وجود حمیده را فرا گرفته است .

پیش از این امام به حمیده خاتون ، سفارش فرموده که هنگام اثر وضع حمل ، او را خبر کند و بانو چنین کرده است .

آن روز امام به حمیده فرموده بود : این فرزند با دیگران فرق دارد !

اکنون امام صادق علیه السلام با هیجانى پدرانه خود را به بانویش مى رساند .

لحظاتى بعد صداى گریه نوزاد آرامش زندگى را طنین مى دهد و شوقى عارفانه را در دل پدر رقم مى زند .

نوزاد ، هنگام تولد ، سرش را به سوى آسمان بلند مى کند . دست هایش را بر زمین مى گذارد و شهادت مى دهد : لااله الااللّه .

حمیده حیرت نمى کند ، چرا که بارها از همسر خود شنیده است : این نشانه رسول خدا صلى الله علیه و آله و امامان پس از اوست .

نوشته‌ء : محبوبه زارع

زنی خوش سرانجام

سید محمد جواد حسینی پنج‌شنبه 6 آذر 1399 ساعت 11:26 ق.ظ

0 نظر

وبلاگ سید محمد جواد حسینی

درباره من

دسته‌ها

نوشته ها

جدیدترین یادداشت‌ها

نویسندگان

بایگانی

تقویم

جستجو

زنی خوش سرانجام

زنی خوش سرانجام