وبلاگ سید محمد جواد حسینی

داستان های جالب _حکایت های جذاب_بیوگرافی اینستاگرام.تلگرام

وبلاگ سید محمد جواد حسینی

داستان های جالب _حکایت های جذاب_بیوگرافی اینستاگرام.تلگرام

درباره من

بـه نـام خداوند بخشنده و مـهربان هــرگونه بــرداشت یا رونوشت از نوشته های شخصی سایت ممـــــنوع می باشد. گریزانم از این مردم که با من همدم و یکرنگ هستند ولی در باطن از فرط حقارت به دامانم دو سد پیرانه بستند از این مردم که تا شعرم شنیدند به رویم چون گلی خوشبو شکفتند ولی آن دم که در خلوت نشستند مرا دیوانه ای بدنام گفتند..! "به قلم فروغ فرخزاد" سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی دیر ماندی ای صبح که جان من برآمد بزه کردی و نکردند مؤذنان ثوابی "به قلم ســعدی" اندک اندک جمع مستان می‌رسند اندک اندک می پرستان می‌رسند اندک اندک زین جهان هست و نیست نیستان رفتند و هستان می‌رسند "به قــــلم مـولانــا" دل از من برد و روی از من نهان کرد خدا را با که این بازی توان کرد شب تنهاییم در قصد جان بود خیالش لطف‌های بی‌کران کرد "به قلم حــافـظ" تا کی غمِ آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه پر کن قدح باده، که معلومم نیست کاین دم که فرو برم بر آرم یا نه "به قــلم خــیام" تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه ای تیر غمت را دل عشاق نشانه "به قلم شیخ بهایی" ای گل تازه که بویی ز وفا نیست ترا خبر از سرزنش خار جفا نیست ترا ما اسیر غم و اصلا غم ما نیست ترا با اسیر غم خود رحم چرا نیست ترا "به قلم وحشی بافقی" باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ گر کافر و گبر و بت‌پرستی باز آ این درگه ما درگه نومیدی نیست صد بار اگر توبه شکستی باز آ "به قلم ابوسعید ابوالخیر" ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ چه یک دریغ که هر دم هزاربار دریغ به هرچه درنگرم بی تو صد هزار افسوس به هر نفس که زنم بی تو صد هزار دریغ "به قلم عطار" جانا به غریبستان چندین بنماند کس باز آی که در غربت قدر تو نداند کس صد نامه فرستادم یک نامهٔ تو نامد گویی خبر عاشق هرگز نرساند کس "به قلم انوری" دلبرا، در دل سخت تو وفا نیست چرا؟ کافران را دل نرمست و ترا نیست چرا؟ هر که قتلی بکند کشته بهایی بدهد تو مرا کشتی و امید بها نیست چرا؟ "به قلم اوحدی مراغه ای" سه درد آمو بجانم هر سه یکبار غریبی و اسیری و غم یار غریبی و اسیری چاره دیره غم یار و غم یار و غم یار "به قلم باباطاهر" ای داده غمت بباد جانم چو شمع تا کی ز غمت اشک فشانم چون شمع؟ گر می‌کشی‌ام بکش که خود را همگی من با تو نهاده، در میانم چون شمع "به قلم سلمان ساوجی" ای کرده دلم سوختهٔ درد جدایی از محنت تو نیست مرا روی رهایی من بی‌تو همی هیچ ندانم که کجایم ای از بر من دور ندانم که کجایی "به قلم سنایی" ای آنکه طلب کار خدایی به خود آ از خود بطلب کز تو خدا نیست جدا اول به خود آ چون به خود آیی به خدا اقرار بیاری به خدایی خدا "به قلم شاه نعمت الله ولی" در زیر فلک نالهٔ ما بی اثر است بی دردان را ز درد ما کی خبر است؟ از تنگی جا، ذوق اسیری دارم کز حلقهٔ دام، کلبه ام تنگ تر است "به قلم حزینی لاهیجی" مردم از درد و نمی آیی به بالینم هنوز مرگ خود می‌بینم و رویت نمی بینم هنوز بر لب آمد جان و رفتند آشنایان از سرم شمع را نازم که می گرید به بالینم هنوز "به قلم رهی معیری" ای برده غمت شادی صد ساله ز دل هرگز نرود داغ تو چون لاله ز دل روزی که به دل داغ تو با خاک برم لاله ز گلم برآید و ناله ز دل "به قلم جامی" هرگز مباد آنکه بهشت آرزو کنم خود را به هیچ ، بهر چه بی آبرو کنم چندین هزار جان گرا میشود به باد گر من حدیث طرّه او مو به موکنم "به قلم عبدالقادر گیلانی" ای دوست غم تو سربه سر سوخت مرا چون شمع به بزم درد افروخت مرا من گریه و سوز دل نمی‌دانستم استاد تغافل تو آموخت مرا "به قلم خاقانی" با عشق تو در جهان غم نان که خورد؟ با درد تو اندیشه درمان که خورد؟ شاید پسرا که نانوایی نکنی چانها که برآمد از غمت نان که خورد؟ "به قلم ظهیر فاریابی" ادامه...

تقویم

آبان 1403

ش	ی	د	س	چ	پ	ج
			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30

آمار : 1278416 بازدید Powered by Blogsky

عدالت تکوینی و عدالت تشریعی

دو کلمه کلیدی که جایش در درسهای مولانا خالی است و اهمیت آنها کمتر از کلمه عدم نیست، کلمات تکوین و تشریع است. اگر معانی این دو کلمه به اندازه کافی تبیین و توضیح داده شوند مخاطبان گنج حضور به راحتی معنی قضا و قدر الاهی و تسلیم را خواهند فهمید. بعنوان مثال اگر عدالت را که مفهوم نسبتاً پیچیده ای حتا برای متکلمان و فلاسفه است با این دو کلمه تعریف و تبیین کنیم کمتر کسی است که آن را نفهمد و قبول نکند و نپذیرد.

عدالت تکوینی و عدالت تشریعی

آنچه در جهان جاری است و اتفاق می افتد چه در طبیعت و چه در جوامع انسانی همه عدالت تکوینی یا قضای الاهی است. عدالت تکوینی یعنی همه این واقعیت هایی که در طبیعت و جامعه رخ میدهند. عدالت تکوینی همان قضای الاهی است که بصورت اتفاقات روزمره خود را به ما نشان می دهند. اساس عدالت تکوینی و قضای الاهی خواست خداوند است که ما با علم و دانش فقط به بخشی از سازوکار های علت و معلولی آن پی می بریم و با آن آشنا می شویم. هرچه که انسان بیشتر بر علوم طبیعی حاکم بر جهان و طبیعت و جوامع زیستی آگاه تر گردد، بیشتر از جزئیات این علم و عدالت تکوینی آگاه تر میگردد.
اما بشر بنا به هوشمندی خاصی که دارد و ساختار روحی روانی و احساسات و عواطفی که دارد از همان آغاز زندگی تاریخی خود بسیاری از این اتفاقات یا عدالت های تکوینی و قضا ها را مطابق میل و مطلوب خود نمی دانست و آنها را بدلیل درد ها و صدماتی که به او وارد میشد عین ظلم و ستم می دانست و خواهان تغییر و اصلاح و برطرف شدن آنها بود. بویژه آنهایی که از طرف انسانها به انسانهای دیگر وارد می شد. برطرف کردن این گونه ظلم ها یعنی ظلم انسان به انسان تنها با تغییر رفتار انسانها با همنوعان خود و اصلاح نگرش و تفکر آنها نسبت به هم میسر می باشد.
ان الله لا یغیر ما بقوم حتا یغیرو ما بانفسهم
این تغییر در نوع نگاه و روش و تفکر و رفتار آدمیان نسبت به هم را عدالت تشریعی می گویند. عدالت تشریعی یعنی عدالتی که از ذهن انسان بر می خیزد نه طبیعت و بیرون از انسان. زیرا با تغییر ذهنیت و دید و نگاه انسانها انجام می شود. پیامبران اولین کسانی بوده اند که در تاریخ منادی برقراری عدالت تشریعی و برطرف کردن ظلم و ستم میان آدمیان بوده اند. عدالت تشریعی در اصل پذیرش و تسلیم به همان چارچوب و ساختار عدالت تکوینی است ولی با تغییراتی که در مناسبات و روابط و قرار و مدار های ذهنی بین انسانها بوجود می آورد کاری می کند که نتیجه عدالت تکوینی را از حالت صدمه زدن و درد آفرین بودن برای آدمیان به حالت صلح و صفا و مودت و آرامش و توافق بین آنها در آورد.
این تغییر در نگرش انسانها نسبت به یکدیگر و تغییر در اخلاق و رفتار آنها ابتدا در زندگی بشر با ادیان الاهی آغاز گردید ولی امروز با پیشرفت علم و دانش و علوم انسانی به روش دموکراسی و حقوق بشر و سایر حمایت های اجتماعی انسانی نیز رسیده است. بشر امیدوارست با توسعه عدالت های تشریعی در جامعه جهانی و وضع قوانین انسان دوستانه کم کم بتواند بسیاری از ظلم و ستم ها و اتفاقاتی که در قالب عدالت های تکوینی ظالمانه برای او اتفاق می افتد را کم کم به سمت صلح و عدالت های تکوینی خوب و مطلوب تری هدایت کند. انشاالله.
خلاصه اینکه عدالت تشریعی یعنی زیبا سازی عدالت تکوینی به سلیقه انسان. و نتیجه اینکه عدالت تشریعی انسانها باید در راستا و هم جهت با عدالت تکوینی خداوند باشد وگرنه ظلم و ستم خواهد بود و مستوجب کیفر خداوند.
با توجه به نگرش مولانا در زمینه کشت اول و کشت دوم، عدالت تشریعی را می توان پرورش و به ثمر رساندن و زیباسازی کشت اول خداوند دانست که از طرف پیامبران و اولیاء و همچنین انسانهای خردمند و نیکوکار بر روی کشت اول خداوند یعنی عدالت تکوینی کار می کنند. این کشت و زیباسازی درست در جهت مخالف با آن کشت دومی است که انسانهای ستمکار و خودنگر بر روی کشت اول خداوند می کارند و موجب ویرانی کشت اول خداوند (عدالت تکوینی) می شوند و هم موجب ازبین بردن ثمره کار زیباسازی عدل پیامبران و نیکوکاران می شود.

عدالت تکوینی و عدالت تشریعی

سید محمد جواد حسینی جمعه 28 آذر 1399 ساعت 04:17 ب.ظ

0 نظر

وبلاگ سید محمد جواد حسینی

درباره من

روزانه‌ها

پیوندها

دسته‌ها

نوشته ها

جدیدترین یادداشت‌ها

نویسندگان

بایگانی

تقویم

جستجو

عدالت تکوینی و عدالت تشریعی

عدالت تکوینی و عدالت تشریعی