زمان - حضور - زندگی

فقط یک زمان وجود دارد و آن هم این لحظه است که زمان واقعی است. این لحظه زمان زنده، واقعی و ابدی است. همان زمانی که در قرآن به عصر ازآن یاد شده و خداوند به آن شوگند خورده است. شاید بتوان عصر یا زمان حال و این لحظه زنده و ابدی را همان مفهوم خدا دانست.

گذشته و آینده زمان غیرواقعی و ذهنی هستند یعنی ساخته و پرداخته ذهن اند که البته در جای صحیح خودش بسیار هم مفید است. زمان گذشته و آینده وجود خارجی ندارند.

زمان حال و این لحظه، بستر اتفاقات است یعنی اتفاقات در درون آن روی میدهند. اتفاقات همه گذرا و میرا هستند. جسم انسان شامل بدن، هیجانات و ذهن او یک اتفاق است . اما روح و روان و جوهر انسان از جنس زمان حال، ابدی یا خداست که پایدار، زنده و جاودانی است.

هیچ دو اتفاقی در جهان تکراری نیست اما ما انسانها بدلیل مشابهت های ظاهری که بین آنها می بینیم آنها را تکراری در نظر(ذهن) میگیریم که البته از مشاهده همین اتفاقات به ظاهر تکراری علم پدید آمده است.

تنها فایده مثبت ضبط و ثبت اتفاقات ، جلوگیری از تکرار اتفاقات ناگوار و به اصطلاح اشتباهات قبلی انسان است.