وبلاگ سید محمد جواد حسینی
داستان های جالب _حکایت های جذاب_بیوگرافی اینستاگرام.تلگرام
وبلاگ سید محمد جواد حسینی
داستان های جالب _حکایت های جذاب_بیوگرافی اینستاگرام.تلگرامدرباره من
بـه نـام خداوند بخشنده و مـهربان
هــرگونه بــرداشت
یا رونوشت از نوشته های شخصی سایت
ممـــــنوع می باشد.
گریزانم از این مردم
که با من
همدم و یکرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت
به دامانم
دو سد پیرانه بستند
از این مردم
که تا شعرم شنیدند
به رویم چون گلی خوشبو شکفتند
ولی آن دم
که در خلوت نشستند
مرا دیوانه ای بدنام گفتند..!
"به قلم فروغ فرخزاد"
سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی
چه خیالها گذر کرد و گذر نکرد خوابی
دیر ماندی ای صبح که جان من برآمد
بزه کردی و نکردند مؤذنان ثوابی
"به قلم ســعدی"
اندک اندک جمع مستان میرسند
اندک اندک می پرستان میرسند
اندک اندک زین جهان هست و نیست
نیستان رفتند و هستان میرسند
"به قــــلم مـولانــا"
دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد
شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطفهای بیکران کرد
"به قلم حــافـظ"
تا کی غمِ آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح باده، که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم بر آرم یا نه
"به قــلم خــیام"
تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه
"به قلم شیخ بهایی"
ای گل تازه که بویی ز وفا نیست ترا
خبر از سرزنش خار جفا نیست ترا
ما اسیر غم و اصلا غم ما نیست ترا
با اسیر غم خود رحم چرا نیست ترا
"به قلم وحشی بافقی"
باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ
گر کافر و گبر و بتپرستی باز آ
این درگه ما درگه نومیدی نیست
صد بار اگر توبه شکستی باز آ
"به قلم ابوسعید ابوالخیر"
ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ
چه یک دریغ که هر دم هزاربار دریغ
به هرچه درنگرم بی تو صد هزار افسوس
به هر نفس که زنم بی تو صد هزار دریغ
"به قلم عطار"
جانا به غریبستان چندین بنماند کس
باز آی که در غربت قدر تو نداند کس
صد نامه فرستادم یک نامهٔ تو نامد
گویی خبر عاشق هرگز نرساند کس
"به قلم انوری"
دلبرا، در دل سخت تو وفا نیست چرا؟
کافران را دل نرمست و ترا نیست چرا؟
هر که قتلی بکند کشته بهایی بدهد
تو مرا کشتی و امید بها نیست چرا؟
"به قلم اوحدی مراغه ای"
سه درد آمو بجانم هر سه یکبار
غریبی و اسیری و غم یار
غریبی و اسیری چاره دیره
غم یار و غم یار و غم یار
"به قلم باباطاهر"
ای داده غمت بباد جانم چو شمع
تا کی ز غمت اشک فشانم چون شمع؟
گر میکشیام بکش که خود را همگی
من با تو نهاده، در میانم چون شمع
"به قلم سلمان ساوجی"
ای کرده دلم سوختهٔ درد جدایی
از محنت تو نیست مرا روی رهایی
من بیتو همی هیچ ندانم که کجایم
ای از بر من دور ندانم که کجایی
"به قلم سنایی"
ای آنکه طلب کار خدایی به خود آ
از خود بطلب کز تو خدا نیست جدا
اول به خود آ چون به خود آیی به خدا
اقرار بیاری به خدایی خدا
"به قلم شاه نعمت الله ولی"
در زیر فلک نالهٔ ما بی اثر است
بی دردان را ز درد ما کی خبر است؟
از تنگی جا، ذوق اسیری دارم
کز حلقهٔ دام، کلبه ام تنگ تر است
"به قلم حزینی لاهیجی"
مردم از درد و نمی آیی به بالینم هنوز
مرگ خود میبینم و رویت نمی بینم هنوز
بر لب آمد جان و رفتند آشنایان از سرم
شمع را نازم که می گرید به بالینم هنوز
"به قلم رهی معیری"
ای برده غمت شادی صد ساله ز دل
هرگز نرود داغ تو چون لاله ز دل
روزی که به دل داغ تو با خاک برم
لاله ز گلم برآید و ناله ز دل
"به قلم جامی"
هرگز مباد آنکه بهشت آرزو کنم
خود را به هیچ ، بهر چه بی آبرو کنم
چندین هزار جان گرا میشود به باد
گر من حدیث طرّه او مو به موکنم
"به قلم عبدالقادر گیلانی"
ای دوست غم تو سربه سر سوخت مرا
چون شمع به بزم درد افروخت مرا
من گریه و سوز دل نمیدانستم
استاد تغافل تو آموخت مرا
"به قلم خاقانی"
با عشق تو در جهان غم نان که خورد؟
با درد تو اندیشه درمان که خورد؟
شاید پسرا که نانوایی نکنی
چانها که برآمد از غمت نان که خورد؟
"به قلم ظهیر فاریابی"
ادامه...
آرزوی سیاه | قسمت دوم
از ذوﻗﻢ ﯾﻪ دﻓﻌﻪ ﭼﺎی ﭘﺮﯾﺪ ﺗﻮ ﮔﻠﻮم و ﺑﻪ ﺳﺮﻓﻪ اﻓﺘﺎدم، اﻣﯿﺮ ﺑﺎ ﺿﺮﺑﺎت ارام ﺷﺮوع ﮐﺮد روی ﮐﻤﺮم زدن ﺗﺎ ﻧﻔﺴﻢ ﺑﺎﻻ اوﻣﺪ،اروم اروم ﺳﺮﻣﻮ ﺑﺎﻻ اوردم ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎی ﻗﺸﻨﮕﺶ ﻧﮑﺎه ﮐﺮدم و ﺳﺮﻣﻮ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ اره ﺗﮑﻮن دادم...
روی ﯾﮏ ﻧﯿﻤﮑﺖﺗﻮی ﭘﺎرک ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﺳﺮم رو ﺗﻮی دﺳﺘﺎم ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺧﺪاﯾﺎ دوﺑﺎره اﯾﻦ ﺳﺮدرد ﺳﺮاﻏﻢ اوﻣﺪ اﻣﯿﺪﺑﺎ ﻧﮕﺮان ﮐﻨﺎرم ﻧﺸﺴﺖ و دﺳﺘﺎﺷﻮ دورم ﺣﻠﻘﻪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: اﻟﯽ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺑﻪ؟
ﮐﻤﯽ ﺟﺎﺑﻪ ﺟﺎ ﺷﺪم ﺗﺎ از از زﯾﺮ دﺳﺘﺶ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎم ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻪ اﻣﯿﺮ اﻓﺘﺎد ﮐﻪ داﺷﺖ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯿﮑﺮد و ﺑﺎ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﭘﻮزﺧﻨﺪیﺑﻬﻢ ﻣﯿﺰد ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪم ﻧﻤﯿﺪوﻧﻢ ﭼﺮا اﯾﻦ ﺑﺸﺮ اﯾﻦ ﻗﺪر از ﻣﻦ ﺑﺪش ﻣﯿﺎد اﯾﻦ ﻃﻮری ﺑﻪ ﻣﻦﺧﯿﺮه ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮد ﯾﻪدﻓﻪ دﻟﻢ ﺧﻮاﺳﺖ ﯾﻮﺳﻒ و اﻣﯿﺪ ﻧﺒﻮدن ﺑﺎ ﺑﺪ ﺣﺎﻟﺶ رو ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﻢ
ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ اﻣﯿﺪ ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ: اﻣﯿﺪ ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﺑﺮام ﯾﻪ آب ﻣﯿﻮه ﺑﮕﯿﺮی؟
ﺳﺮش را ﺗﮑﻮن داد و رﻓﺖ ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ﯾﻮﺳﻒ ﻫﻢ ﺑﺮای ﺧﺮﯾﺪن ﺑﻠﯿﺪ رﻓﺖ و ﻣﻦ و اﻣﯿﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪﯾﻢ ﯾﻪ دﻓﻪ از ﺟﺎم ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم وروﺑﻪ روش اﯾﺴﺘﺎدم ﺑﻪ ﻃﻮر واﺿﺤﯽ ﺟﺎ ﺧﻮرد ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﯿﺸﻪ ﺑﮕﯽ ﻣﺸﮑﻠﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﯿﻪ؟ اون از اﻣﺮوز ﻇﻬﺮﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮددﺳﺘﻢ رو ﺑﺸﮑﻮﻧﯽ اﯾﻦ از ﺣﺎﻻ ﮐﻪ دارم از ﺳﺮدرد ﻣﯿﻤﯿﺮم داری ﭘﻮزﺧﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﯽ ﻣﻦ ﻣﻮﻧﺪم ﺷﻤﺎﭼﺮا اﯾﻦ ﺟﻮری رﻓﺘﺎر ﻣﯿﮑﻨﯽاون ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد ﺧﻮدش را ﯾﺎﻓﺖ و ﺑﺎ ﺳﺮدی ﮔﻔﺖ: ﻣﯿﺪوﻧﯽ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﻦ ﭼﯿﻪ؟ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﻦ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ از ادﻣﺎیدورو ﺧﻮﺷﻢﻧﻤﯿﺎد ادﻣﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺣﺴﺎﺳﺎت دﯾﮕﺮان ﺑﺎزی ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺑﺪم ﻣﯿﺎد
ﺑﺎ ﻃﻌﻨﻪ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ اوﻧﻮﻗﺖ ﻣﻦ ﭼﻪ دوروﯾﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺷﻤﺎ اﯾﻦ ﺟﻮری از ﻣﻦ ﺑﺪت ﻣﯿﺎد؟
ﮔﻔﺖ: اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺣﺴﺎﺳﺎت دوﺑﺮادر ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ ﮐﻪﺧﻮﺷﮑﻠﯽ ﺑﺎزی ﻣﯿﮑﻨﯽ
ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﮐﺪوم دوﺑﺮادر؟
ﮔﻔﺖ: ﯾﻮﺳﻒ و اﻣﯿﺪ
ﻗﻬﻘﻬﻪ ای زدم و ﮔﻔﺘﻢ: اوﻧﻮﻗﺖ ﺷﻤﺎ ﮐﯽ وﻗﺖ ﮐﺮدی ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﮑﺮﮐﻨﯽ؟
ﮔﻔﺖ: وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻣﯿﺪی اوﻧﻮ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻣﯿﮑﻨﯽ و در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﺑﺎ ﯾﻮﺳﻒﺣﺮف ﺧﺼﻮﺻﯽ ﻣﯿﺰﻧﯽ
از ﺧﺸﻢ ﺑﻪ ﺧﻮدم ﻣﯿﭙﯿﭽﯿﺪم اﯾﻦ در ﻣﻮرد ﻣﻦ ﭼﻪ ﻓﮑﺮی ﻣﯿﮑﺮد ﺣﺎﻻ وﻗﺘﺶﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺎل اﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﭘﺮرو رو ﺑﮕﯿﺮم ﮔﻔﺘﻢ:اﻣﯿﺪ ﻫﺮﮐﺎری ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻣﻦ ﮐﺎری ﺑﻬﺶ ﻧﺪارم وﻟﯽ درﻣﻮرد ﯾﻮﺳﻒ اون ﻧﻈﺮ ﻣﻦ رو در ﻣﻮرد ازدواج ﺧﻮشو ﺧﻮاﻫﺮم ﺗﯿﻨﺎ روﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﻦ رﺿﺎﯾﺖ دادم ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪ ﻫﺮﭼﻨﺪ دﻟﯿﻠﯽ ﻧﺪاره اﯾﻦ ﺣﺮف رو ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻢ وﻟﯽ اﺻﻼدوﺳﺖ ﻧﺪارم ﻫﺮ آدم از راه اوﻣﺪه ای در ﻣﻮرد ﻣﻦ ﻗﻀﺎوت ﺑﯽ ﺟﺎ ﮐﻨﻪ وﻗﺘﯽ ﯾﮏ زن اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯿﮑﻨﻪ دﻟﯿﻠﯽ ﻧﻤﯿﺸﻪ دﯾﮕﺮانﻫﻢ ﻫﻤﻮن ﻃﻮری اﻧﺪ
ﭼﺸﻤﺎش از ﺧﺸﻢ دو ﮐﺎﺳﻪ ﺧﻮن ﺷﺪه ﺑﻮد ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﻣﻨﻈﻮرﻣﻮﺧﻮب ﻓﻬﻤﯿﺪه ﺳﺮم را ﺗﮑﻮﻧﯽ دادم و از ان ﺟﺎ دور ﺷﺪمﺑﻪ اﺻﺮار ﯾﻮﺳﻒﻓﻘﻂ ﺳﻮار ﭼﺮخ ﻓﻠﮏ ﺷﺪم ﻫﻨﻮز ﺳﺮدرد داﺷﺘﻢ زود ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ و ﻫﺮﯾﮏ ﯾﮑﺮاﺳﺖ ﺑﻪ اﺗﺎق ﻫﺎﯾﻤﺎنرﻓﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻫﺮﮐﺲ ﺑﻪ ﭼﯿﺰی ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮد ﯾﮑﯽ ﺑﻪ آﯾﻨﺪه ی درﺧﺸﺎﻧﯽ ﮐﻪ داردﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ی دردﻧﺎﮐﯽ ﮐﻪ دارد ﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﺣﺎل و ﺷﺎﯾﺪ ﯾﮑﯽ ﺑﻪ اﺑﺪﯾﺖ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدآرزوﻫﺎ ﺑﺮآورده ﻣﯿﺸﻮد اﮔﺮ واﻗﻌﺎ ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﺑﯿﻨﺪﯾﺸﯿﻢ و آن ﻫﺎرا ﺑﺎور داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ.
ﻣﻦ و اﻣﯿﺮ ﺷﺪه ﺑﻮدﯾﻢ دﺷﻤﻦ ﺧﻮﻧﯽ ﺣﺘﯽ ﯾﻮﺳﻒ ﻫﻢ ﻓﻬﻤﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﻫﻢ ﺳﺮ ﺟﻨﮓ دارﯾﻢ دﯾﮕﻪ واﻗﻌﺎ ﻣﻔﻬﻮم اﯾﻨﮑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻋﺸﻖ و ﻧﻔﺮت اﻧﺪازه ﯾﻪ ﺗﺎره ﻣﻮ ﻫﺴﺖ رو ﻓﻬﻤﯿﺪم.
ﻣﻦ وﻗﺘﯽ از اﺗﺎق ﺧﺎرج ﻣﯿﺸﺪم ﮐﻪ او ﯾﺎ ﺑﯿﺮوﻧﻪ ﯾﺎ ﺗﻮ اﺗﺎﻗﺸﻪ و اون وﻗﺘﯽ ﺑﯿﺮن ﻣﯿﺎد ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﺷﻢ و ﺳﺮ ﻏﺬا ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪﻫﻤﺪﯾﮕﺮو ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ ﻧﮕﺎه ﻫﺎی ﺧﺼﻤﺎﻧﻪﺗﺮک ﻧﻤﯿﺸﺪ.
ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ روزﺑﻪ روز ﻋﻼﻗﻪ ام ﺷﺪت ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ وﻟﯽ ﻗﺼﺪ ﮐﻮﺗﺎه اوﻣﺪن ﻧﺪاﺷﺘﻢ
روزﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﻨﺪی ﻣﯿﮕﺬ ﺷﺖ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺷﻤﺎری ﻣﯿﮑﺮدم ﺗﺎ ﺗﯿﻨﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪﺑﺮﮔﺮدد... ارزوﯾﻢ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﭘﯿﻮﺳﺖ وﻗﺘﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ ﺗﯿﻨﺎﺟﻤﻌﻪ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮدد
ﺑﻪ ﻗﺪری ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪم ﮐﻪ ﺣﺪ ﻧﺪاﺷﺖ ﯾﻮﺳﻒ ﻫﻢ دﺳﺖ ﮐﻤﯽ از ﻣﻦ ﻧﺪاﺷﺖ
وﻗﺘﯽ ﺧﻮاﻫﺮ ﻋﺰﯾﺰم را در ﻓﺮودﮔﺎه دﯾﺪم ﺑﻪ ﻗﺪری ﺗﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﺶ دوﯾﺪم ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد دوﺑﺎر روی ﺳﻄﺢ ﺳﺮ و ﻟﯿﺰﻓﺮودﮔﺎه ﻟﯿﺰﺑﺨﻮرم و در آﺧﺮ ﺧﻮدم را در اﻏﻮش ﺗﯿﻨﺎ اﻧﺪاﺧﺘﻢ ، ﻧﺎﮔﻬﺎن اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ ﮐﺮدم و ﺗﯿﻨﺎ ﻫﻢﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ
ﮔﺮﯾﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﺸﻮ ﻧﺸﻮن داد ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﯿﻨﺎ ﻓﻘﻂ دو ﺳﺎل از ﻣﻦ ﺑﺰرﮔﺘﺮﺑﻮد وﻟﯽ ﺑﺮای ﻣﻦ ﺣﮑﻢ ﻣﺎدر و ﺧﻮاﻫﺮ و ﺣﺘﯽ ﭘﺪر راداﺷﺖ.
آن ﺷﺐ ﻫﻤﻪ دور ﻫﻢ در ﺧﺎﻧﻪ ی ﻋﻤﻮ ﺟﻤﻊ ﺑﻮدﯾﻢ ﻣﯿﮕﻔﺘﯿﻢ و ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪﯾﻢﺑﻪ ﻗﺪری ﮐﻪ اﻧﮕﺎر در اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﻏﻤﯽ ﻧﺪارﯾﻢ ، ﺣﺘﯽاﻣﯿﺮ ﻋﺒﻮس ﻫﻢ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪ .. ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﻠﻔﻦ ﺧﺮاب ﺷﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮای ﻣﻦ.
ﻋﻤﻮ ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮداﺷﺖ وﮔﻔﺖ:ﺑﻠﻪ
...... -
-ﭼﻄﻮری ﻣﺮد ﮐﻢ ﭘﯿﺪا ﺷﺪی
..... -
-آره ﻫﻤﻪ اﯾﻦ ﺟﺎﺟﻤﻌﯿﻢ و ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺟﺎﺗﻮ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮدﯾﻢ
....-
-ﺑﻠﻪ ﻫﺮدوﺷﻮن ﻫﺴﺘﻦ
و ﺳﭙﺲ ﻧﮕﺎﻫﺶ روی ﻣﻦ و ﺗﯿﻨﺎ ﮐﻪ ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﯾﻢ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺎﻧﺪ، ﻣﻦ و ﺗﯿﻨﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ردوﺑﺪل ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻋﻤﻮ ﺑﻌﺪاز ﮐﻤﯽ ﻓﮑﺮﮔﻔﺖ: ﺗﯿﻨﺎ ﺟﺎن ﺑﯿﺎ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ ﮐﺎر داره...
ﻫﻤﻪ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ
ﺗﯿﻨﺎ ﮔﻮﺷﯽ را ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ: ﺑﻠﻪ؟
ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﮔﻔﺖ: ﺳﻼﻣﻢ.. ﭼﻄﻮری ﺑﺎﺑﺎ ؟ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺑﻪ؟
.....-
-آره اﻟﯽ ﻫﻢﺧﻮﺑﻪ
ﺳﭙﺲ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: ﺑﺎﺑﺎ ﺟﻮن ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ ﺑﺨﻮاد ﮐﻪ...
-ﺑﺎﺷﻪ ....ﺑﺎﺷﻪ....ﮔﻮﺷﯽ ﺳﭙﺲ ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ: ﺑﺎﺑﺎﺳﺖ
ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪن اﺳﻢ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺪﻧﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪ و اﺣﺴﺎس ﺳﺮﻣﺎ ﮐﺮدم ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪﻫﻮا ﮔﺮم ﺑﻮد وﻟﯽ ﺷﺪﯾﺪ اﺣﺴﺎس ﺳﺮﻣﺎ ﮐﺮدم ﺑﺎﻗﺎﻃﻌﯿﺖ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻬﺶ ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺨﻮام ﺑﺎﻫﺎش ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ.
ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ و ﮐﻨﺠﮑﺎوی ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ ﺗﯿﻨﺎ ﮔﻔﺖ: ﮐﺎر ﻣﻬﻤﯽ داره
ﺑﺎ ﻃﻌﻨﻪ ﮔﻔﺘﻢ: اﮔﻪ ﮐﺎر ﻣﻬﻤﯽ ﻧﺪاﺷﺖ زﺣﻤﺖ زﻧﮓ زدن ﺑﻪ ﺧﻮدش ﻧﻤﯿﺪاد
از ﺟﺎﯾﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و ﮔﻮﺷﯽ را دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﺎ ﺻﺪای ﺳﺮدی ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻠﻪ؟
-ﺳﻼم اﻟﯽ ﺧﻮﺑﯽ ؟
-ﻣﻤﻨﻮن، ﮐﺎر واﺟﺒﺘﻮن اﺣﻮال ﭘﺮﺳﯽ از ﻣﻦ ﺑﻮد؟
ﭘﺪرم ﮔﻔﺖ: ﺗﻮ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻗﻀﯿﻪ ﻣﺎﯾﮑﻞ ﻧﺎراﺣﺘﯽ؟
ﺧﺸﻢ ﻓﺮو ﺧﻮرده ام را ﺑﯿﺮون دادم و ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻓﺮﯾﺎد زدم: ﻫﯿﭻ وﻗﺖﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺎﯾﮑﻞ ﻧﺒﻮده، ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯿﺸﻪ ﮐﻪ دﯾﺪی ﮐﻪﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﻼﯾﯽ ﺳﺮم آورد و ﮐﺎری ﻧﮑﺮدی
ﺑﻌﺪ از ﺳﻪ ﺳﺎل اﺷﮏ ﻫﺎﯾﻢ ﺳﺮازﯾﺮ ﺷﺪ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﮔﻔﺘﻢ: ﺗﻮ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎی ﺧﻮدت دﯾﺪی اون ﻋﻮﺿﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﺎر ﮐﺮد و ﺗﻮﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدت زﺣﻤﺖ ﻧﺪادی ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯽ ﻧﻪ...ﻧﻪ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ﮐﺎری ﺑﺎ ﻣﺎﯾﮑﻞ ﮐﻨﯽ اون ذاﺗﺶ وﺣﺸﯽ ﺑﻮد و از ﺗﻮﮐﺎری ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺒﻮد وﻟﯽ ازت ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻪ از ﻣﻦ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﯽ وﻟﯽ ﺗﻮ ﭼﯽ ﮐﺎر ﮐﺮدی، ﻫﻤﻮن ﺟﺎ ﭘﯿﺶ دوﺳﺘﺎن ﺑﺪﺗﺮ از ﺧﻮدت ﻣﻮﻧﺪی و ﺑﻪ ﭘﺪر اون ﻋﻮﺿﯽﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎﯾﮑﻞ اﻟﻨﺎ را دوﺳﺖ دارد و زدﯾﺪ زﯾﺮ ﺧﻨﺪه ﺗﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﮐﻤﮑﻢﮐﺮد
-اﻟﯽ ﻣﻦ...
ﺣﺮﻓﺶ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ: ﻫﯿﭽﯽ ﻧﮕﻮ و ﻟﻄﻒ ﮐﻦ اﮔﻪ اﯾﻦ ﺟﺎ زﻧﮓﻣﯿﺰﻧﯽ ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﺗﯿﻨﺎ ﺑﺎﺷﻪ ﻧﻪ ﻣﻦ ﭼﻮن
وﻗﺘﯽ ﺻﺪاﺗﻮ ﻣﯿﺸﻨﻮم از ﺧﻮدم ﻣﺘﻨﻔﺮ ﻣﯿﺸﻢ ﮐﻪ دﺧﺘﺮ ﺗﻮ ام ﭘﺲ دﺳﺖ از ﺳﺮم ﺑﺮدار و راﺣﺘﻢ ﺑﺰار ﺗﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﻣﺎﻣﺎنﻧﮑﺸﺘﯽ و ﮔﻮﺷﯽ را ﮔﺬاﺷﺘﻢ.
ﺳﭙﺲ از ﺟﺎ ﭘﺎ ﺷﺪم و ﻧﮕﺎﻫﻢ در آن ﭼﺸﻤﺎن ﺳﯿﺎه ﮔﺮه ﺧﻮرد ﺑﺮای ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ...ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮاﯾﻢ رﻧﮓ ﺑﺎﺧﺖ.....
ﻣﻦ ﺑﭽﻪ ﻧﺒﻮدم و ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺧﻮدم را ﺑﺰرگ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﺮدم وﻟﯽ آن ﻗﺪر ﻋﻘﻞ دارم ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ دوﺳﺖدارم را ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ﮐﻨﺎر ﺑﮑﺸﻢ
اﻣﯿﺮ ﻫﯿﭻ ﺑﻪ ﻣﻦ اﻣﯿﺪ ﻧﺪاده ﺑﻮد ﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮد و ﻧﻪ ﺣﺮﻓﯽﻣﯿﺰد
ﺑﻌﺪ از اون ﺗﻠﻔﻦ اﺷﮑﻬﺎﯾﻢ ﻧﻤﯽ اﯾﺴﺘﺎد ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺳﻪ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم اﺷﮑﯽﻧﺮﯾﺨﺘﻢ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻫﻤﻪ را ﯾﮏ ﺟﺎ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮدم . ﻫﯿﭻ ﮐﺲاز ﺟﺮﯾﺎن ﻣﺎﯾﮑﻞ و ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﻧﺒﻮد ﺟﺰ ﻣﻦ و ﺗﯿﻨﺎ و اﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ دﯾﺪه ی ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﮕﺎه ﮐﻨﻨﺪ و اوﻟﯿﻦ
ﻧﻔﺮ اﻣﯿﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻓﻮﺿﻮﻟﯽ ذاﺗﯿﺶ ﮐﻪ ﺑﻪ زن ﻋﻤﻮ رﻓﺘﻪ ﻟﺐ ﺑﺎز ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: اﯾﻦ ﻣﺎﯾﮑﻞ ﮐﯿﻪ ؟ وﻟﯽ ﻧﻪ ﻣﻦ و ﺗﯿﻨﺎ دروﺿﻌﯿﺘﯽ ﻧﺒﻮدﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻮال ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺪﯾﻢ.
وﻗﺘﯽ ﺷﺮﺑﺖ ﮔﻞ ﮔﺎو زﺑﻮن زن ﻋﻤﻮ رو ﺧﻮردم ﺣﺎﻟﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪ، وﺳﺎﯾﻞﻫﺎﯾﻢ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﻫﻤﺮاه ﺗﯿﻨﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ی ﺧﻮدﻣﺎنرﻓﺘﯿﻢ.وﻗﺘﯽ ﺳﻮار آﺳﺎﻧﺴﻮر ﺷﺪﯾﻢ ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر از ﺧﻮﻧﻤﻮن ﺑﺪم آﻣﺪ ﮐﻪ ﻃﺒﻘﻪ ی آﺧﺮ ﺑﻮد
ﺑﻪ ﻗﺪری ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ روی زﻣﯿﻦ آﺳﺎﻧﺴﻮر ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﭘﺎﻫﺎﻣﻮ ﺑﻐﻞﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺳﺮم را روی آن ﻫﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻢ وﺳﻂ ﻫﺎی راه ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺗﯿﻨﺎ ﮔﻔﺖ: وای ﯾﺎدم رﻓﺖ ﮐﯿﻔﻤﻮ ﺧﻮﻧﻪ ی ﻋﻤﻮ ﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻢ.
ﺑﺎ ﺻﺪای ﺑﻤﯽ ﮔﻔﺘﻢ: ﯾﮑﯽ ﺣﺎﻓﻈﻪ ی ﺗﻮ ﻗﻮﯾﻪ ﯾﮑﯽ ﺟﻠﺒﮏ.
ﺗﯿﻨﺎ ﮔﻔﺖ: ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﻪ؟
ﺑﺎ ﮐﻼﻓﮕﯽ ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﻨﻈﻮری ﻧﺪاﺷﺘﻢ راﺣﺖ ﺑﺎش
ﺗﯿﻨﺎ دﮐﻤﻪ ی آﺳﺎﻧﺴﻮر رو ﺑﺮای ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ زد
ﮔﻔﺘﻢ: ﺗﻮ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮای دوﺑﺎره ﺑﺮﮔﺮدی ﮐﯿﻔﺘﻮ ﺑﯿﺎری؟
ﮔﻔﺖ: ﺑﻠﻪ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮدم ﮐﻞ زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺗﻮ اون ﮐﯿﻔﻪ، زود ﺑﺮﻣﯿﮕﺮدم ﺳﭙﺲ از آﺳﺎﻧﺴﻮر ﺧﺎرج ﺷﺪ ﺗﻮ دﻟﻢ ﮔﻔﺘﻢ دﺧﺘﺮه یدﯾﻮوﻧﻪ . ﺳﭙﺲﺗﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻢ درآﺳﺎﻧﺴﻮر رو ﺑﺒﻨﺪم ﯾﻪ دﻓﻌﻪ ﺣﻤﯿﺪ ﭘﺴﺮ ﻫﻤﺴﺎﯾﻤﻮن ﻣﺜﻞ ﺟﻦ ﺑﻮ داده ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﺧﯿﻠﯽ ازشﺧﻮﺷﻢ ﻣﯿﻮﻣﺪ ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮﺑﻪ اﯾﻦ ﭘﯿﺪاش ﺷﺪ...
ﻟﺒﺨﻨﺪی روی ﺻﻮرت ﻫﯿﺰش اوﻣﺪ و ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﺑﻪ اﻟﯽ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻬﻢ ﺷﺪی ﺑﺎ از ﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮون ﻣﯿﭙﻠﮑﯽ!
از اون ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ از اﯾﻦ ﺑﺸﺮ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮدم ﺟﻠﻮی ﺧﻮدم رو ﺑﺮای ﺟﻮاب دادن ﻧﻤﯿﮕﺮﻓﺘﻢ و ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﻦ از اول ﻫﻢ ﻣﻬﻢ ﺑﻮدم و ﺑﺎﯾﺪ ﻋﺮض ﮐﻨﻢ ﻫﻤﻪ از ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮنﻧﯿﺸﺶ ﺗﺎ ﺑﻨﺎﮔﻮش ﺑﺎز ﺷﺪ اﻧﮕﺎر ﻗﺮﺑﻮن ﺻﺪﻗﺶ رﻓﺘﻢ ﺑﺪون ﮐﻨﺘﺮل ﮔﻔﺘﻢ: اﯾﯿﯿﯿﺶ ﺑﺒﻨﺪ ﻧﯿﺸﺘﻮ ﻣﺴﻮاک ﮔﺮون ﻣﯿﺸﻪﮔﻔﺖ: اﻟﻬﯽ ﻣﻦ ﺑﻤﯿﺮم واﺳﻪ ﺣﺮف زدت
ﮔﻔﺘﻢ: زودﺗﺮ ﺗﺎ، رﯾﺨﺖ ﻧﺤﺴﺘﻮ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺒﯿﻨﻢ
ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﭘﺮروﯾﯽ ﮔﻔﺖ: آﺧﻪ ﭼﺮا؟ اوﻧﻮﻗﺖ دﺧﺘﺮای ﻣﺮدم ﺑﯽ ﺻﺎﺣﺎب ﻣﯿﺸﻦ
ﻣﻨﻢ ﻧﺎﻣﺮدی ﻧﮑﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ: دﺧﺘﺮاﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺻﺎﺣﺎﺑﺸﻮن ﺑﺸﯽ ﻫﻤﻮن ﺑﻬﺘﺮﺑﯽ ﺻﺎﺣﺎب ﺑﺸﻦ اﻻن ﻫﻢ زودﺗﺮ ﺑﺮو ﺧﻮﻧﺘﻮنﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪه ﺗﻮ رو ﻫﻢ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ﺑﺪﺗﺮ ﻣﯿﺸﻢ
ﮔﻔﺖ: ﭼﺮا؟ ﻣﯿﺨﻮای ﺣﺎﻟﺘﻮ ﺟﺎ ﺑﯿﺎرم؟
ﮔﻔﺘﻢ: ﻻزم ﻧﮑﺮده ﻫﻤﻮن ﮐﻪ ﻧﺒﯿﻨﻤﺖ ﻗﺪ ﯾﻪ دﻧﯿﺎ دوا درﻣﻮن ﺟﻮاب ﻣﯿﺪه
ﻫﻤﻮﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺑﯿﺮون ﻣﯿﺮﻓﺖ ﮔﻔﺖ: ﭼﺮا اﯾﻦ ﺟﻮری ﻣﯿﮕﯽ ﺗﻮ ﮐﻪ اول آﺧﺮش ﻣﺎل ﺧﻮدﻣﯽ ﻋﺮوﺳﮏ ﭘﺲ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻧﮑﻦﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در آﺳﺎﻧﺴﻮر را ﻣﯿﺒﺴﺘﻢ ﮔﻔﺘﻢ : ﺷﺘﺮ در ﺧﻮاب ﺑﯿﻨﺪ ﭘﻨﺒﻪ داﻧﻪ ﮔﻬﯽ ﻟﭗ ﻟﭗ ﺧﻮرد ﮔﻪ داﻧﻪ داﻧﻪ، ﺷﺐ ﺧﻮش ،اﯾﺸﺎاﷲ ﺧﻮاﺑﺎی ﺑﺪﺑﺪ ﺑﺒﯿﻨﯽ ﺗﺎ دوﺑﺎره ﻣﺰاﺣﻢ دﺧﺘﺮ ﻣﺮدم ﻧﺸﯽﺗﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﺟﻮاب ﺑﺪه آﺳﺎﻧﺴﻮر ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮد ﺧﺪاﯾﺎ ﭼﻘﺪر از اﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺪم ﻣﯿﺎد ﻓﻘﻂ ﭘﻮﻟﺪاره و ﺧﻮﺷﻘﯿﺎﻓﺴﺖ ، ﺑﻮﯾﯽ ازاﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﻧﺒﺮده اﺻﻼ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺟﺰء آدﻣﺎ ﺣﺴﺎب ﻧﯿﺴﺖ ﻫﺮ دﻓﻌﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨﻤﺶ ﺣﺎ ﻟﻤﻮ از ﭼﺮت و ﭘﺮﺗﺎش ﺑﺪ ﻣﯿﮑﻨﻪﺣﺪاﻗﻞ دوﮐﻠﻤﻪ ﺣﺮف ﺣﺴﺎب ﻧﻤﯿﺰﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺰﺧﺮﻓﺎت ﺑﻠﻐﻮر ﻣﯿﮑﻨﻪ. ﺧﻮدش ﻫﻢ ﻧﻤﯿﻔﻬﻤﻪ ﭼﯽ ﻣﯿﮕﻪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎری ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﮐﻪاﻣﯿﺪو ﺑﻨﺪازم ﺑﻪ ﺟﻮﻧﺶ ... ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﮐﻪ اﻣﯿﺪ ﺣﺎﻟﺸﻮ ﻣﯿﮕﯿﺮه ﭼﻮن اﻣﯿﺪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﻏﯿﺮﺗﯿﻪ وﻟﯽﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺎدرش ﮐﺎری ﻧﻤﯿﮑﺮدم.....
ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ از آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎری ﮐﻪ اﻣﯿﺮو دﯾﺪه ﺑﻮدم ﻣﯿﮕﺬﺷﺖ ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ دﯾﺪﻧﻢ را ﻧﺪاﺷﺖ وﻟﯽ دل ﻣﻦﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮاﯾﺶ ﺗﻨﮓﺷﺪه ﺑﻮد ﻫﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدم ﻟﻌﻦ و ﻧﻔﺮﯾﻦ ﻣﯿﻔﺮﺳﺘﺎدم ﮐﻪ ﺧﺮه اﯾﻦ ﮔﻠﻮش ﭘﯿﺶ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﻪ ﮔﯿﺮ ﮐﺮده اوﻧﻮﻗﺖ ﺗﻮ داری ﻣﺜﻠﻪ ﻣﺮغﺳﺮ ﮐﻨﺪه ﺑﺎل ﺑﺎل ﻣﯿﺰﻧﯽ ﺑﯽ ﻟﯿﺎﻗﺖ اﺻﻼ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﺗﻮ ﺣﻤﯿﺪ ﻫﯿﺰﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎﻧﺶ ﻧﻈﺮ ﻧﺪاره وﻟﯽ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺎ ﻓﮑﺮ ﺑﻪ اونﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺒﻢ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﺮه ﺧﺪاﯾﺎ ﭼﺮا ﺷﺎﻧﺲ ﻣﻦ اﯾﻦ ﻗﺪر ﻧﺤﺴﻪ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻤﯿﺸﻢ ﻧﻤﯿﺸﻢ وﻗﺘﯽ ﻣﯿﺸﻢ ﻫﻢ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ دﯾﻮوﻧﻪ از زن ﻫﺎ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﻣﯿﺸﻢﺑﺎ ﯾﺎد آﺧﺮﯾﻦﻟﺒﺨﻨﺪش دﻟﻢ ﻟﺮزﯾﺪ ﭼﻘﺪر وﻗﺘﯽ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪ ﺗﻮ دل ﺑﺮو ﻣﯿﺸﺪ ﺑﺎ ﯾﺎد اون ﺧﺎﻃﺮه ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎس ﭘﺪر ﮔﺮاﻣﯽ ﺧﺮابﺷﺪه ﺑﻮد ﻟﺒﺨﻨﺪی رو ﻟﺒﻢ ﭘﺪﯾﺪار ﺷﺪ
اﻣﯿﺪ اﻧﮕﺎر ﺑﺎ وﺟﻮد اﻣﯿﺮ اﺣﺴﺎﺳﺎ ﺧﻄﺮ ﻣﯿﮑﺮد ﮐﻪ ﻣﺜﻼ ﻣﻦ را از دﺳﺖﻧﺪﻫﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ای ﻣﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﯿﮕﺬاﺷﺖ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ از اﯾﻨﮑﻪﻣﻦ ﺧﻮدم ﻗﺒﻼ ﻗﻠﺒﻤﻮ ﺑﻪ اون دو ﭼﺸﻢﺳﯿﺎه ﻫﺪﯾﻪ داده ﺑﻮدم
ﮐﻤﺎﺑﯿﺶ از اﻣﯿﺪ ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از رﻓﺘﻢ ﻣﻦ اﻣﯿﺮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ی ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﺶ ﺗﻮ ﮐﺮج رﻓﺘﻪ ﭼﻮن آب و ﻫﻮای ﮐﺮجﺗﻤﯿﺰﺗﺮ از ﺗﻬﺮاﻧﻪ و اﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ آﺧﺮﯾﻦ ﺗﯿﺮ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻄﺎ رﻓﺖ دﯾﮕﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺮای ﺑﻬﻮﻧﻪ دﯾﺪن ﻋﻤﻮ ﻫﻢﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ اوﻧﻮ ﺑﺒﯿﻨﻢ ودر اﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدم ﻟﻌﻨﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎدم ﮐﻪ ﭼﺮا اون ﭼﻨﺪ روز آﺧﺮی ﺑﺎﻫﺎش ﻟﺞ ﮐﺮدم و از اﺗﺎﻗﻢ ﺧﺎرج ﻧﺸﺪمﺑﻪ ﻃﺮز ﭼﺸﻢﮔﯿﺮی ﮔﻮﺷﻪ ﮔﯿﺮ ﺷﺪم از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﺗﻮ اﺗﺎﻗﻢ و زﯾﺮ ﻟﺤﺎﻓﻢ ﻣﯿﭽﭙﯿﺪم و ﺑﻪ اﻣﯿﺮ و ﮐﺎرﻫﺎش ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﺗﺎﺑﻠﮑﻪ از اون ﻫﺎ ﺑﺮای ﺧﻮدم داﺳﺘﺎن ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺑﺴﺎزم ﯾﻌﻨﯽ وﻗﺘﯽ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪ ﯾﺎ وﻗﺘﯽ اﺧﻢ ﻣﯿﮑﺮد واﺳﻪ اﻣﯿﺪﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺜﻠﻪ ﮐﻨﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﺴﺒﯿﺪه ﺑﻮد
ﮐﻢ ﮐﻢ زﻣﺰﻣﻪ ﺧواﺳﺘﮕﺎری ﯾﻮﺳﻒ از ﺗﯿﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ رﺳﯿﺪ اﯾﻨﻮ اﻣﯿﺪ ﮐﻪﺣﺮﻓﯽ ﺗﻮ دﻫﻨﺶ ﺑﻨﺪ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺖ واﻗﻌﺎﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮدم ﭼﻮن ﻣﯿﺪوﻧﺴﺘﻢ ﯾﻮﺳﻒ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﯿﻨﺎ رو دوﺳﺖ داره و ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺶ ﮐﻨﻪ و ﺗﯿﻨﺎ ﻫﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﯾﻪﯾﻮﺳﻒ ﺑﯽﻣﯿﻠﯽ ﻧﯿﺴﺖﺑﺮای ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻤﻮ زﻧﮓ زد ﺑﻪ ﭘﺪرم و از او اﺟﺎزه ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎد ﻣﺮاﺳﻢ ﺑﻠﻪ ﺑﺮون ﺗﻤﻮم ﺷﺪ ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ روز ﺑﻬﺎرﯾﻌﻨﯽ ﻋﯿﺪ ﻧﻮروز ﻣﺮاﺳﻢ ﻧﺎﻣﺰدی را ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از آن ﻫﻢ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﻪﺷﻤﺎل ﺑﺮوﯾﻢﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ از ﺑﯿﺮون رﻓﺘﻦ و ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺑﺪم ﻣﯽ آﻣﺪ اﮔﺮ اﺟﺎزه ﻣﯿﺪادﻧﺪ ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﯿﻨﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮاﻫﺮم را ﻫﻢﻧﻤﯿﺮﻓﺘﻢ وﻟﯽ ﭼﻮن ﺧﻮاﻫﺮم ﺟﺰﻣﻦ ﮐﺴﯽ را ﻧﺪارد ﺑﺎﯾﺪ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ
ﺑﻼﺧﺮه ﻣﺮاﺳﻢ ﻧﺎﻣﺰدی ﻓﺮا رﺳﯿﺪ ﻗﺮار ﺑﻮد ﺧﻮﻧﻪ ی ﻋﻤﻮ ﺑﺮﮔﺰار ﺑﺸﻪﺗﯿﻨﺎ از ﺻﺒﺢ ﺑﻌﺪ از دادن ﻟﺒﺎس ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﻋﻤﻮ رﻓﺖو ﻗﺮار ﺑﻮد ﺳﺎﻋﺖ ﻫﻔﺖ اﻣﯿﺪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﻢ ﺑﯿﺎد
ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺶ ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ ﺧﻮاب ﺑﻮدم و ﺑﺎ ﺻﺪای ﮐﺮ ﮐﻨﻨﺪﻫﯽ زﻧﮓ ﺑﯿﺪار ﺷﺪم ﺑﺎ ﺑﺪاﺧﻼﻗﯽ ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﮔﻔﺘﻢ:ﺑﻠﻪ؟
ﺳﮑﻮت. ﺻﺪاﯾﯽ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻧﺮﺳﯿﺪ
ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺰاﺣﻢ ﺗﻠﻔﻨﯿﻪ داد زدم: ﻣﺮﺗﯿﮑﻪ ﻋﻮﺿﯽ ﻣﻮرد داری ﻣﺰاﺣﻢ ﻣﯿﺸﯽ ﺑﻌﺪ ﻻﻟﻤﻮﻧﯽ ﻣﯿﮕﯿﺮی ﺷﻤﺎرﺗﻮ ﺑﺪمﻣﺨﺎﺑﺮات ﺗﺎ دﯾﮕﻪ ﻫﻮس ﻧﮑﻨﯽ ﺳﺮﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻦ ﺑﺰاری ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺻﺪاﯾﯽ ﮔﻔﺖ: ﺗﻤﻮم ﺷﺪ؟
ﺑﺎ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ ﭼﻘﺪر اﯾﻦ ﺻﺪا آﺷﻨﺎﺳﺖ وﻟﯽ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﮔﻔﺘﻢ: ﻫﺎ ﭼﯿﻪ زﺑﻮﻧﺖ ﺑﺎز ش......
ﺣﺮف ﺗﻮ دﻫﻨﻢ ﻣﺎﺳﯿﺪ اﻧﮕﺎر ﯾﻪ ﺳﻄﻞ آب ﯾﺦ روم ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮدن ﻫﻮل ﮔﻔﺘﻢ: ش...ﺷﻤﺎ؟
ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ اﻣﯿﺮ ﻫﺴﺘﻢ ﭼﻮن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ اﮔﻪ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﻪ ﺑﻮد ﺑﺎﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﺎﻫﺎش ﺣﺮف ﻣﯿﺰدﯾﺪ
ﺗﻨﺪ ﮔﻔﺘﻢ: ﻧﻪ ﺑﺨﺪا ﭼﻮن ﻣﻦ ﺧﻮاب ﺑﻮدم ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﻣﺰاﺣﻢ ﺗﻠﻔﻨﯿﻪ وای...ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ
و ﻟﺒﻢ را ﮔﺎز ﮔﺮﻓﺘﻢ
ﮔﻔﺖ: ﺧﻮاب ﺑﻮدی؟
اﻧﮕﺎر ﺑﺎ ﻣﻼﯾﻤﺖ ﺣﺮف زدم آروم ﺷﺪ و از اون ﺣﺎﻟﺖ رﺳﻤﯽ ﺑﯿﺮون اوﻣﺪﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻠﻪ ﺳﺮم درد ﻣﯿﮑﺮد ﻗﺮص ﺧﻮردم و ﺧﻮاﺑﯿﺪمﺑﺎ ﺷﯿﻄﻨﺘﯽ ﮐﻪ از آن ﺑﺴﺴﺴﺴﺴﯿﺎر ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮدم ﮔﻔﺖ: ﻣﯿﺪوﻧﯿﺪ اﻣﺮوز ﭼﻨﺪ ﺷﻨﺒﺴﺖ ﻫﺎ؟
ﺑﺎ ﮐﻼﻓﮕﯽ ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﻨﻮ از ﺧﻮاب ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ اﻣﺮوز ﭼﻨﺪﺷﻨﺒﺴﺖ؟ ﺧﻮب اﻣﺮوز ﭘﻨﺞ ﺷﻨﺒﺴﺖ
دوﺑﺎره ﺑﺎ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﮔﻔﺖ: ﯾﻌﻨﯽ...
ﮔﻔﺘﻢ: ﺧﻮب اﻣﺸﺐ ﻋﯿﺪه....ﺧﻮب ﻋﯿﺪﺗﻮن ﻣﺒﺎرک
ﺧﻨﺪﯾﺪ ﺑﺎورم ﻧﻤﯿﺸﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدﺷﻪ ﮐﻪ داره ﺑﻪ ﺣﺮف ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻨﺪه ﺧﺪاﯾﺎ ﻣﻦﭼﻢ ﺷﺪه ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻦ ﻗﺪر دوﺳﺘﺶ دارم ﮐﻪ ﮐﻪ اﯾﻦﻗﺪر دﻟﺘﻨﮕﺶﺑﻮدم؟
ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮔﻔﺘﻢ: ﭼﯽ ﺧﻨﺪه داره ؟ ﺑﮕﯿﺪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺨﻨﺪم
ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ای ﮐﻪ ﺳﻌﯽ در ﺧﻮردن اون داﺷﺖ ﮔﻔﺖ: ﯾﻌﻨﯽ ﻧﻤﯿﺪوﻧﯽ اﻣﺮوز روز ﻧﺎﻣﺰدی ﺧﻮاﻫﺮﺗﻪ؟
ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻓﺮﯾﺎد زدم: ﭼﯽ؟؟؟ ﯾﺎدم رﻓﺖ وای ﺧﺪاﺟﻮن ﺗﯿﻨﺎ ﻣﻨﻮ ﻣﯿﮑﺸﻪ
ﺳﺎﻋﺘﻮ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدﻣﻮ ﮔﻔﺘﻢ: ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﻪ اﻣﯿﺪ ﻣﯿﺎد دﻧﺒﺎﻟﻢ ﻣﻦ ﺑﺮم آﻣﺎده ﺑﺸﻢ
ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺑﺮای ﻫﻤﯿﻦ زﻧﮓ زدم ﮐﻪ ﺑﮕﻢ اﻣﯿﺪ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻪ ﺑﯿﺎد ﻣﻦﺟﺎش ﻣﯿﺎم
ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺟﻠﻮی ﺧﻮدﻣﻮ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ داد ﻧﺰﻧﻢ ﺟﺪﯾﯿﯿﯿﯿﯿﯿﯽ؟ ﭼﻪ ﺧﻮب
ﺑﺴﯿﺎر ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب ﭘﺲ ﻣﻦ ﻫﻔﺖ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ
دوﺑﺎره ﺧﺮاب ﮐﺮدم .داﺷﺖ ﮐﻢ ﮐﻢ ﯾﺨﺶ آب ﻣﯿﺸﺪ ﮐﻪ ﮔﻨﺪ زدم
اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر اﯾﻦ ﺟﻮاب ﻣﻨﻮ ﻧﺪاﺷﺖ دوﺑﺎره زد ﺗﻮ ﻓﺎز رﺳﻤﯽ وﺳﺮد ﮔﻔﺖ: ﺧﻮب ﻣﻦ ﺳﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﻔﺖ اون ﺟﺎ ﻫﺴﺘﻢ . و ﺑﺪون ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻗﻄﻊ ﮐﺮد
ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﻣﻮﻫﺎﻣﻮ درﺳﺖ و ﺗﻤﯿﺰ ﺣﺎﻟﺖ دادم و از ﭘﺸﺖ ﯾﻪ ﮔﯿﺮﭘﺮواﻧﻪ زدم
ﻟﺒﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺗﯿﻨﺎ ﺑﻬﻢ داد رو ﭘﻮﺷﯿﺪم ﯾﻪ ﭘﯿﺮاﻫﻦ ﺑﻠﻦ ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻤﺮﻧﮓ ﮐﻪ از ﭘﺸﺖ اداﻣﻪ داﺷﺖ و ﯾﮏ ﮐﻔﺶ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﺑﻠﻨﺪﺻﻮرﺗﯽدور ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺳﯿﺎه ﮐﺮدم و ﺳﺎﯾﻪ آﺑﯽ ﮐﻤﺮﻧﮓ زدم ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎم ﺟﻠﻮه ﺑﯿﺸﺘﺮی ﮐﻨﻪ و ﻟﺐ ﻫﺎﻣﻮ ﺑﺮاق ﮐﺮدم و ﮔﺮدﻧﺒﻨﺪی روﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﻮﻟﺪم اﻣﯿﺪ ﺑﻬﻢ دادر و زدم ﮐﻪ ﺑﻌﺪ درش آوردم ﺑﺎ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ: ﮐﻪ ﮐﻢ ﻣﻮﻧﺪه ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اون زدمﺳﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﻔﺖ زﻧﮓ در ﺑﻪ ﺻﺪا در اوﻣﺪ آﯾﻔﻮن را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﻪ ﭼﻬﺮه ی ﻗﺸﻨﮕﺶ رو ﺻﻔﺤﻪ ﺧﯿﺮه ﺷﺪم ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻠﻪ؟
ﺑﺴﯿﺎر رﺳﻤﯽ ﮔﻔﺖ: اﻟﯽ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻦ اﻣﯿﺮ ﻫﺴﺘﻢ
ﮐﻞ ذوﻗﻢ ﭘﺮ ﮐﺸﯿﺪ از دﺳﺖ ﺧﻮدم ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪم ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﺑﺎﻻ و در را ﺑﺎز ﮐﺮدم
رﻓﺘﻢ ﺗﻮ اﺗﺎﻗﻢ و از اون ﻋﻄﺮ ﺟﺪﯾﺪ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﮐﻪ ﺗﯿﻨﺎ ﺑﺮام آورده ﺑﻮد را روی ﺧﻮدم ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮدم
ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ﻣﺎﻧﺘﻮ و ﺷﺎﻟﻢ را ﭘﻮﺷﯿﺪم ﮐﻪ زﻧﮓ در ﺑﻪ ﺻﺪا در اوﻣﺪ
در را ﺑﺎز ﮐﺮدم و ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ در ﺻﻮرت ﺟﺬاﺑﺶ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮد ﻏﺮق ﺷﺪم.
ﻧﻪ اون ﺣﺮف ﻣﯿﺰد و ﻧﻪ ﻣﻦ وﻟﯽ ﺧﻮب ﺑﻮد ﻫﻤﻮن ﮐﻪ در ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ در ﮐﻨﺎرش ﺑﺎﺷﻢ ﻫﻨﻮز ﻧﮕﺎه ﺗﻌﺠﺐ آﻣﯿﺰش را ﻫﻨﮕﺎمدﯾﺪن ﻣﻦ در آن ﻟﺒﺎس را ﺑﻪ ﯾﺎد دارم اﻧﮕﺎر ﭼﯿﺰی را ﮐﻪ ﻣﯿﺪﯾﺪ ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺖ و در آﺧﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪی زد ﮐﻪ ﻣﻦ دﯾﻮوﻧﻪ آن ﺑﻮدمو ﺳﭙﺲ ﮐﻨﺎری رﻓﺖ ﺗﺎ ﻣﻦ از در ﺧﺎرج ﺑﺸﻢ وﻟﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ در ﮐﻞ راه ﻣﻨﻮ زﯾﺮ ﭼﺸﻤﯽ ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮد ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ ی اﯾﻦ ﮐﻪﻣﻌﺬب ﺑﻮدن داﺷﺘﻢ وﻟﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﺧﻮدش ﮐﻠﯽ ﺑﻮد
ﺑﻮی ﻋﻄﺮ ﺧﻮﺷﺒﻮﯾﺶ در ﻓﻀﺎی ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺑﻮد ﺑﺨﺎری را روﺷﻦ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺳﺮﻣﺎی ﺑﯿﺮون ﻓﻀﺎی دﻟﭽﺴﺒﯽرا ﺑﻪ وﺟﻮد آورده ﺑﻮد
ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻋﺼﺮ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﻮدن ﺗﺮاﻓﯿﮏ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺑﻮد ﺣﻮﺻﻠﻢ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺳﺮ رﻓﺘﻪﺑﻮد و ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ ﯾﻪ ﺟﻮری ﺳﺮ ﺻﺤﺒﺖ را ﺑﺎز ﮐﻨﻢو ﮔﻔﺘﻢ: دراﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ی اﺧﯿﺮ ﺷﻤﺎﻧﺒﻮدﯾﺪ
اﻧﮕﺎر ﺣﻮاﺳﺶ ﺟﺎﯾﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﻮد ﭼﻮن ﺳﺮش را ﺗﮑﺎن داد و ﮔﻔﺖ: ﺑﻠﻪ؟آﻫﺎﻣﻦ ﺧﻮﻧﻪ ی ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻢ ﺑﻮدم
ﺳﺮش را ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ و ﺳﺮم را ﺑﻪ ﻃﺮف ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪم
ﺳﮑﻮت ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺑﯿﻨﻤﺎن را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ دﻓﻌﻪ او ﺷﺮوع ﮐﺮد: ﭼﻨﺪ وﻗﺘﻪ ﺑﻪ اﯾﺮان ﺑﺮﮔﺸﺘﯽ؟
ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ دوﺑﺎره رﺳﻤﯽ ﺣﺮف ﻧﺰد
ﮔﻔﺘﻢ: ﺳﻪ ﺳﺎﻟﯽ ﻣﯿﺸﻪ
ﮔﻔﺖ: و ﭘﺪرت ....اون ﭼﺮا اون ﺟﺎ ﻣﻮﻧﺪ؟
اﻧﮕﺎر ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ ﺳﺮ از ﻣﻮﺿﻮع ﮔﺮﯾﻪ ی ﻣﻦ در ﺑﯿﺎره ﻧﻤﯿﺪوﻧﻢﭼﺮا وﻟﯽ ﺧﻮدﻣﻢ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ در ﻣﻮرد ﮔﺬﺷﺘﻢﺑﺎﻫﺎش ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ
ﻧﮕﺎﻫﻤﻮ ﺑﻪ روﺑﺮو اﻧﺪاﺧﺘﻢ ودر ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻧﮕﺎﻫﺸﻮ ﺣﺲ ﮐﺮدم ﮔﻔﺘﻢ: ﻗﻀﯿﻪ ﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪﺳﺖ
ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﮔﻔﺖ: ﺧﺐ دوﺳﺖ دارم ﺑﺸﻨﻮم
ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻬﺶ ﮐﺮدم و ﻟﺒﺨﻨﺪی زدم و دوﺑﺎره ﻧﮕﺎﻫﻢ را ﺑﻪ روﺑﻪ رو دوﺧﺘﻢ و ﮔﻔﺘﻢ: ﭘﺪرم از اول از اﯾﺮان ﺧﻮﺷﺶ ﻧﻤﯽ اوﻣﺪﻣﯿﮕﻔﺖ: ﻫﻪ ﺟﺎی ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ دارﻧﺪ و اﯾﺮان ﻣﺎﻧﻊ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ اون ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮد ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﻮی ﺑﯽ ﺣﺠﺎﺑﯽ و آزاد ﺑﻮدﻧﻪ اون...اونآدم ﺑﺪی ﻧﯿﺴﺖ ﻓﻘﻂ ﮐﻮﺗﺎه ﻓﮑﺮه ﺧﻮدﺷﻮ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﯽ اوروﭘﺎﯾﯽ ﻏﺮق ﮐﺮده ﺑﻪ ﻗﺪری ﮐﻪ ﻫﺮﭼﻘﺪر ﻣﺎ ﺻﺪاش ﻣﯿﺰدﯾﻢﻧﻤﯿﺸﻨﯿﺪ اون آدم ﺑﯽ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻧﺒﻮد وﻟﯽ دوﺳﺖ داﺷﺖ اﯾﻦ ﺟﻮری ﻧﺸﻮن ﺑﺪه ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ دوﺳﺖ داﺷﺖ اﯾﺘﺎﻟﯿﺎرو اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮد و ﻫﻤﻮﻧﺠﺎ ﺑﯿﻦ ﺗﻤﻮم دﺧﺘﺮﻫﺎی ﭼﺸﻢ ﻣﺸﮑﯽ او از ﯾﮏ ﭼﺸﻢ آﺑﯽ ﺧﻮﺷﺶ آﻣﺪ و ﯾﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽﻣﯿﺪاﻧﺪ؟ ﻣﺎدرم ﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﮏ ﺑﻮد ﺗﻮ وﻗﺎر ، ﺗﻮ زﯾﺒﺎﯾﯽ، ﺗﻮ ﻧﺠﺎﺑﺖ و ﺗﻮی اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﭘﺪرم اون رو ﺑﺮای ازدواج اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮدوﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯿﺪاﻧﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ ﭘﺪرم ﻣﺎدرم را دوﺳﺖ داﺷﺖﯾﺎ ﻧﻪ؟ وﻟﯽ ﻣﺎدرم ﻋﺸﻖ و ﺷﯿﺪای ﭘﺪرم ﺷﺪ ﺑﻪ ﻗﺪری ﮐﻪ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﭘﺪرم از ﺧﺎﻧﻮاده و دﯾﻦ و ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰش ﮔﺬﺷﺖ ﻣﺎدرم ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪ ﯾﮏ ﻣﺴﻠﻤﺎن واﻗﻌﯽ ﺑﻮد ﻧﻪ ﻣﺜﻠﻪ ﺣﺎﻻﮐﻪ اﮔﻪ ازﮐﺴﯽ ﺑﭙﺮﺳﯽ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ دارﯾﻢ ﻣﯿﮕﻪ ﯾﺎزده ﺗﺎ ﭼﻮن ﯾﮑﯿﺶ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ اﯾﻦ ﺣﺮف اﻣﯿﺮ زد زﯾﺮ ﺧﻨﺪه و ﮐﻤﯽ ﮔﺎز داد ﭼﻮن ﻣﺎﺷﯿﻦﺟﻠﻮﯾﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮد
ﮔﻔﺖ: ﻣﯿﺪوﻧﺴﺘﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎ ﻧﻤﮏ ﺣﺮف ﻣﯿﺰﻧﯽ؟
از ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺳﺮم را ﭘﺎﺋﯿﻦ اﻧﺪاﺧﺘﻢ
ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﮔﻔﺖ: ﺧﻮب ﺑﻘﯿﺶ؟
ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺘﻢ: ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪی؟
ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﺧﺎﻣﻮش ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: ﺣﺎﻻ ﺣﺎﻻ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺗﻮی اﯾﻦ ﺗﺮاﻓﯿﮏ ﻣﻮﻧﺪﯾﻢﭘﺎرﯾﺲ ﯾﮑﯽ از ﺷﻬﺮﻫﺎی ﺷﻠﻮﻏﻪ وﻟﯽ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺗﺮاﻓﯿﮑﯽ ﺗﻮی اون ﻧﺪﯾﺪم
ﮔﻔﺘﻢ:اﯾﻦ ﯾﮑﯽ ا ز ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ ﻫﺎی ﺷﻬﺮ ﻣﺎﺳﺖ
ﮔﻔﺖ: اﮔﻪ راﺣﺘﯽ ﻣﯿﺸﻪ ﺑﻘﯿﺸﻮ ﻫﻢ ﺑﮕﯽ؟
ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎ ﻣﺰه ای اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد: آﺧﻪ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﮐﻨﺠﮑﺎوﯾﻢ ﮔﻞ ﮐﺮد
ﺧﻨﺪﯾﺪﻣﻮ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎﺷﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺗﯿﻨﺎ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ اوﻣﺪ اﺟﺰای ﺻﻮرﺗﺶ ﺑﻪ ﭘﺪر رﻓﻔﺘﻪ وﻟﯽ ﭼﺸﻢ ﻫﺎی آﺑﯽ اش ﺑﻪ ﻣﺎدرم و دوﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﻣﻦ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ اوﻣﺪم اﺟﺰای ﺻﻮرﺗﻢ ﺑﻪ زﯾﺒﺎﯾﯽ ﻣﺎدرم رﻓﺘﻪ و ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ...
اﻣﯿﺮ ﮔﻔﺖ: ﺣﺘﻤﺎ ﺑﻪ ﭘﺪرت رﻓﺘﻪ؟
ﺑﺎ ﺧﻨﺪه ﮔﻔﺘﻢ: ﻧﻪ...ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺗﮏ ﺑﻮد ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ی ﭘﺪری ﻧﻪ ﺑﻪﺧﺎﻧﻮاده ی ﻣﺎدری
ﻣﺎ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪﯾﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد ﻣﺎدرم ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪه ﺑﻮد وﻟﯽﭘﺪرم ﺳﻌﯽ ﻣﯿﮑﺮد ﺧﻮدش را ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻧﺸﻮن ﺑﺪهﮔﺮدﻧﺒﻨﺪ ﺻﻠﯿﺐﺑﺮای ﻣﺎ ﻣﯿﺨﺮﯾﺪ ﺟﺸﻦ ﻫﺎی ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ و وﻗﺘﯽ ﺑﭽﻪ ﺑﻮدﯾﻢ ﻣﺎرو ﺑﺮای ﺟﺸﻦ ﻫﺎی ﻫﺎﻟﻮوﯾﻦ آﻣﺎدهﻣﯿﮑﺮد و در اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﺎدرم ﻗﺮان ﻣﯿﺨﻮاﻧﺪ و ﻧﻤﺎزﻣﯿﺨﻮاﻧﺪ و ﻣﺎ ﻧﻤﯿﺪوﻧﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﯾﺎ اون ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻣﻦ ازﻫﻤﻮن ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﺎرﻫﺎی ﭘﺪرﻣﻮ ﻗﺒﻮل ﻧﺪاﺷﺘﻢ و ﻃﺮف ﻣﺎدرم ﻣﯿﺮﻓﺘﻢ ﺧﻮب ﺗﯿﻨﺎ ﻫﻢ اﯾﻦ ﻃﻮر ﺑﻮد وﻟﯽ ﺗﯿﻨﺎ را ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﻣﯿﺘﻮﻧﯽراﺿﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﯾﻪ ﮐﻠﻤﻪ از ﭘﺪرم ﻣﯿﺸﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﻪﻃﺮف اون ﺑﺮه و ﮐﺎرﻫﺎی اوﻧﻮ اﻧﺠﺎم ﺑﺪهﮐﺎرﻫﺎی ﭘﺪرم ﺑﻪﻗﺪری ﺑﺮای ﻣﻦ ﺷﮑﻨﺠﻪ آور ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ وﻗﺘﻢ را ﺑﯿﺮون و ﺑﺎ دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﻣﯿﮕﺬراﻧﺪم ﺗﺎ اﯾﻦﮐﻪ ﺟﺸﻦﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﺷﺪ و ﭘﺪرم ﻣﺜﻠﻪ ﻫﺮ ﺳﺎل ﯾﮏ ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﺑﺰرگ ﮔﺮﻓﺖﻣﺎدرم ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ ﺑﻮد و در اﺗﺎﻗﺶ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﯿﮑﺮد. ﻣﻦ ازﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﻫﺎی ﭘﺪرم ﺧﻮﺷﻢ ﻧﻤﯽ اوﻣﺪ ﻫﻤﻪ ی آدم ﻫﺎی در اون ﻗﺼﺪ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده دارﻧﺪ
در ﻫﻤﻪ ی ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﻫﺎی ﭘﺪرم ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺮﮐﺖ داﺷﺖ اون ﯾﻪ ﭘﺴﺮ داﺷﺖ اﺳﻤﺶ...اﺳﻤﺶ ﻣﺎﯾﮑﻞ ﺑﻮد وﻫﻤﯿﺸﻪ در ﻫﻤﻪ ی ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﻫﺎ دﻧﺒﺎل ﻣﻦ ﺑﻮد ، دﻧﺒﺎل ﯾﻪ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﮐﻪ...
ﻧﮕﺎﻫﻢ رو ﺑﻪ اﻣﯿﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻢ ﮐﻪ ﮐﻤﯽ ﻗﺮﻣﺰ ﺷﺪه ﺑﻮد و دﻧﺪان ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯿﻔﺸﺮد وﻗﺘﯽ دﯾﺪ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮔﻔﺖ:ﻓﻬﻤﯿﺪم ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﻪ ﺧﻮب ﺑﻘﯿﺶ؟
ﮔﻔﺘﻢ: ﺗﻮ ﯾﻪ ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﺗﯿﻨﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﭘﺬﯾﺮاﺋﯽ از ﻣﻬﻤﻮن ﻫﺎ ﺑﻮد وﻣﻦ را ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬاﺷﺖ و ﻣﺎﯾﮑﻞ از ﻓﺮﺻﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد ﯾﻪ ﺟﺎیﺗﻨﻬﺎ ﻣﻨﻮ ﮔﯿﺮ آورد و...
اﻣﯿﺮ ﻧﺎﮔﻬﺎن داد زد: ﭼﯽ؟
ﺗﻨﺪ ﮔﻔﺘﻢ: ﻧﻪ...ﻧﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻧﯿﻔﺘﺎد ﺑﻪ ﻗﺪری ﺟﯿﻎ و داد ﮐﺮدم ﮐﻪﻣﺎدرم و ﺗﯿﻨﺎ ﺑﻪ دادم رﺳﯿﺪن
ﺧﻨﺪه ی ﺗﻠﺨﯽ ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ: ﻓﮑﺮﺷﻮ ﺑﮑﻦ ﭘﺪرم ﮐﻪ ﺗﻮی اون ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﺑﻮد ﺑﺮاﯾﺶ ﭘﺸﯿﺰی اﻫﻤﯿﺖ ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﻼﯾﯽ ﺳﺮ دﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﮑﺶ ﻣﯽ آﯾﺪ و ﻣﺎدرم ﮐﻪ اﺗﺎﻗﺶ ﻃﺒﻘﻪ ی آﺧﺮ ﺑﻮد ﺻﺪای ﺟﯿﻎﻣﺮا ﺷﻨﯿﺪ اون ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻦ ﻫﺠﺪه ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮدﺳﮑﻮت ﮐﺮدم ﮐﻪ اﻣﯿﺮ ﮔﻔﺖ:اﮔﻪ ﻧﺎراﺣﺘﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ دﯾﮕﻪﻧﮕﻮآب دﻫﺎﻧﻢ را ﻏﻮرت دادم و ﮔﻔﺘﻢ: ﻧﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺑﻌﺪ از اون دﯾﮕﺮ ﭘﺎﯾﻢ را در ﻫﯿﭻ ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻢ و ﻧﻔﺮﺗﻢ ازﭘﺪرم ﺷﺪت ﮔﺮﻓﺖﺗﺎ او ﻣﻮﻗﻊ ﻏﻔﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺎدرم اون ﺟﺎرو ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮدم وﻟﯽ ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ ﭘﺪرم اون ﺟﺎرو ﺗﺮک ﮐﺮدم وﺑﻪ اﯾﺮان اوﻣﺪم
-اوﻧﻮﻗﺖ ﭘﺪرت ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻧﮑﺮد؟
ﮔﻔﺘﻢ: ﻧﻪ زﯾﺎد ...اون ﺧﻮدش ﻫﻢ راﺿﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ از دﺳﺖﻣﻦ ﺧﻼص ﺑﺸﻪ
ﺷﻮﻧﻪ ﻫﺎم ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺘﻢ و اداﻣﻪ دادم : اﻻن ﻫﻢ از زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺑﻪ ﺷﺪت راﺿﯽ ﻫﺴﺘﻢ
ﻫﻤﺎﻧﻄﺮ ﮐﻪ دﻧﺪه را ﻋﻮض ﻣﯿﮑﺮد ﺗﺎ ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ دﯾﺮ ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷﯿﻢﮔﻔﺖ: ﺗﻮ واﻗﻌﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ی دﺧﺘﺮا ﻓﺮق داری ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﯾﻪروز ﻣﻦ داﺳﺘﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮدم را ﺑﺮات ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﻢ
ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﮕﻪ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده؟
ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﮔﻔﺖ: زﯾﺎد
و دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﮕﻔﺖ.
ﭼﯿﺰ زﯾﺎدی از اوﻧﺸﺐ ﺑﻪ ﯾﺎد ﻧﺪارم و ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺪوﻧﻢ ﺗﯿﻨﺎ ﻣﺜﻞﯾﮏ ﻓﺮﺷﺘﻪ آﺳﻤﻮﻧﯽ ﺑﺮق ﻣﯿﺰد و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ آن ﻫﺎ ﺑﺎ ﻫﻢﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻣﯿﺸﻦ...
ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ﺗﯿﻨﺎ ﺻﺪام ﮐﺮدو ﮔﻔﺖ ﮐﻪ آﻣﺎده ﺷﻢ ﺑﺮای رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎل
ﺷﻤﺎل و دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ وﻟﯽﻫﻮای ﺷﺮﺟﯽ اون اﻋﺼﺎﺑﻤﻮ ﺧﻮرد ﻣﯿﮑﺮد واﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ وﻗﺘﺎ ﺗﻮ ﺟﻨﮕﻞ ﺑﻮدم.
آﻣﺎده ﺷﺪم و ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﮐﻪ از ﺧﻮاب ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدن رو زورﮐﯽ ﺑﺎز ﮐﺮدم اﺻﻼ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪم ﭼﯽ ﺑﺎ ﺧﻮدم ﺑﺮدم ،ﺗﻮ آﺳﺎﻧﺴﻮر ﺑﻮدﯾﻢﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺑﺴﺘﻤﻮ ﺑﻪ ﺷﻮﻧﻪ ی ﺗﯿﻨﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺧﺮﻣﮕﺲﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺣﻤﯿﺪ ﭘﯿﺪاش ﺷﺪ ﺑﺎ دﯾﺪن ﭼﻤﺪوﻧﺎﻣﻮن ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺟﺎﯾﯽ ﺗﺸﺮﯾﻒ ﻣﯿﺒﺮﯾﺪ؟
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺧﻮاب ﺑﻮدم ﺑﺎﺻﺪای ﻧﮑﺮش ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺑﺎز ﮐﺮدم و زورﮐﯽ ﮔﻔﺘﻢ: ﻧﻪ ﺑﺴﺘﯿﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﻓﻀﻮﻟﺶ ﮐﯿﻪ
ﺗﯿﻨﺎ ﺑﺎ آرﻧﺞ ﮐﻮﺑﯿﺪ ﺗﻮ ﭘﻬﻠﻮم آﺧﻢ رﻓﺖ ﺑﺎﻻ و ﺗﻮ دﻟﻢ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺒﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺮم واﺳﻪ ﮐﯽ ﻣﻨﻮ ﻣﯿﺰﻧﻪ،
ﺣﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ ﺣﺮﻓﯽﺑﺰﻧﻪ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﯿﺮﯾﺪ ﻣﺴﺎﻓﺮت
ﺑﺎز ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰﻧﻢﮔﻔﺘﻢ: ﻧﻪ ﺑﺎ ﭘﺎی ﭘﯿﺎده ﻣﯿﺮﯾﻢ
ﺗﯿﻨﺎ ﻣﺤﮑﻤﺘﺮ زد ﺑﻪﭘﻬﻠﻮم دﺑﮕﻪ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﺎﺷﻢ و ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺎﺑﺎ ﮐﺒﻮد ﺷﺪ اﯾﻦ ﻗﺪر ﻧﺰن...
ﺗﺎ رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ دﯾﮕﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰدﯾﻢ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪم ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺑﺴﺘﻢ
وﻗﺘﯽ ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺑﺎز ﮐﺮدم دﯾﺪم رو ﭘﺎﻫﺎی ﯾﮑﯽ ﺧﻮاﺑﯿﺪم ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﭘﺎﻫﺎی اﻣﯿﺪه واﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺪ ﻧﮕﺬره...
وﻗﺘﯽ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﺮد از ﺧﺠﺎﻟﺖ آب ﺷﺪم اﻣﯿﺮ ﺑﻮد داﺷﺖ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯿﮑﺮد ﮐﻪ زود ﭘﺎ ﺷﺪم و ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم اﻣﯿﺪه
ﮔﻔﺖ: اﻣﯿﺪ از اﯾﻦ ﮐﺎرا زﯾﺎد ﻣﯿﮑﻨﻪ؟
ﮔﻔﺘﻢ : ﻧﻪ........
و راﻧﻨﺪه رو ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و ﺷﺨﺺ ﮐﻨﺎرﯾﺶ ، راﻧﻨﺪه ﯾﻪ ﭘﺴﺮﺟﻮون ﺑﻮد ﯾﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ی ﻣﻌﺼﻮﻣﯽ داﺷﺖ و در ﮐﻨﺎرش ﯾﻪ دﺧﺘﺮﺧﺎﻧﻢ ﺑﻮد در ﮔﻮش اﻣﯿﺮ ﮔﻔﺘﻢ: اﯾﻨﺎ ﮐﯿﻦ؟
اون ﻫﻢ در ﮔﻮﺷﻢ ﮔﻔﺖ: راﻧﻨﺪه ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻢ ﻋﺮﻓﺎن و ﮐﻨﺎرﯾﺶ دﺧﺘﺮﻋﻤﻢ ﻋﺎﻃﻔﻪ ،ﻧﻔﺲ ﻫﺎش ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ ﻣﯿﺨﻮرد ﺗﻨﻢﻟﺮزﯾﺪ و ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺒﻢ رﻓﺖ ﺑﺎﻻ ﺳﺮﻣﻮ ﺑﻪ ﺷﯿﺸﻪ ﺑﺮﮔﺮدوﻧﺪم ﮐﻪﺗﻐﯿﯿﺮ رﻧﮕﻤﻮ ﻧﺒﯿﻨﻪ...
ﺑﺮای ﻋﻮض ﮐﺮدن ﺟﻮ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻘﯿﻪ ﮐﺠﺎن؟ ﻣﻦ ﭼﺮا ﺗﻮ ﻣﺎﺷﯿﻦﺷﻤﺎم؟
ﮔﻔﺖ: ﻋﻤﻮ و زن ﻋﻤﻮ و اﻣﯿﺪ و آزﯾﺘﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻋﻤﻮﺗﻮن اوﻣﺪن و ﯾﻮﺳﻒ و ﺧﻮاﻫﺮﺗﻮن ﻫﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ اوﻣﺪن و ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺎو ﻋﻤﻪ و ﺷﻮﻫﺮ ﻋﻤﻪ ی ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﻮدﺷﻮن اوﻣﺪن
درﻫﻤﺎن وﻗﺖ ﻋﺎﻃﻔﻪﺑﺮﮔﺸﺖ و ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﺑﻪ اﻟﯽ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻢ ﺑﯿﺪار ﺷﺪ!
ﺑﻌﺪ دﺳﺘﺸﻮ دراز ﮐﺮدو ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﻋﺎﻃﻔﻢ و اﯾﻦ ﻫﻢ ﺑﺮادرم ﻋﺮﻓﺎن
ﻋﺮﻓﺎن از ﺗﻮ آﯾﻨﻪ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: ﺧﻮش ﺑﺨﺘﻢ
ﻣﻨﻢ دﺳﺖ ﻋﺎﻃﻔﻪ رو ﮔﺮﻓﺘﻤﻮ ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﻨﻢ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر
ﺑﻘﯿﻪ راه ﺑﻪ ﺳﮑﻮت ﮔﺬﺷﺖ، ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر اﻣﯿﺮ ﺑﻮدم و ﻋﻄﺮﺧﻮش ﺑﻮﯾﺶ را ﺣﺲ ﻣﯿﮑﺮدم ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻮد.
وﻗﺘﯽ رﺳﯿﺪﯾﻢ ﻣﻦ زود ﭘﺮﯾﺪم ﺗﻮ اﺗﺎق ﺧﻮدم و ﺗﯿﻨﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪﺑﺎ ﻫﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ و ﮐﻮﻟﺮ را روﺷﻦ ﮐﺮدم و ﺧﻮدﻣﻮﺟﻠﻮی ﺑﺎد ﮐﻮﻟﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻢ ﮐﻪ در ﺑﺎز ﺷﺪو اﻣﯿﺪ اوﻣﺪ داﺧﻞ و ﮔﻔﺖ: ﺳﺮﻣﺎ ﻣﯿﺨﻮری اﯾﻨﻄﻮری ﮐﻪ دﺧﺘﺮ!!
ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ، ﺗﻮﺑﺮو ﺑﺎ آزﯾﺘﺎ ﺟﻮﻧﺖ
اﺧﻤﺎش رﻓﺖ ﺗﻮ ﻫﻢ و ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﻦ ﺗﻘﺼﯿﺮی ﻧﺪارم ﺑﺎﺑﺎﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪ ﺑﻪ اوﻧﺎ ﺑﮕﻪ اوﻧﺎ ﻫﻢ ﺧﻮدﺷﻮﻧﻮ دﻋﻮت ﮐﺮدن آزﯾﺘﺎ روﻓﺮﺳﺘﺎدن ﺗﺎ ﺧﻮدﺷﻮن ﻓﺮدا ﺑﯿﺎن.
ﺑﺎ اﮐﺮاه ﮔﻔﺘﻢ: ﯾﻌﻨﯽﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ اﻣﺸﺐ آزﯾﺘﺎرو ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ؟
ﺳﺮﺷﻮ ﺗﮑﻮن داد و از در رﻓﺖ ﺑﯿﺮون...
دوﺑﺎره در ﺑﺎز ﺷﺪ و ﺗﯿﻨﺎ اوﻣﺪ داﺧﻞ، ﮐﻮﺑﻮﻧﺪم رو ﺑﺎزوش و ﮔﻔﺘﻢ: ﻧﺎﻣﺮد ﭼﺮا ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺳﻪ ﺗﺎ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺗﻨﻬﺎﮔﺬاﺷﺘﯽ؟
ﮔﻔﺖ: ﺧﻮب اﻣﯿﺮ اﺻﺮار ﮐﺮد و ﻣﺎ ﻫﻢ از ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻗﺒﻮل ﮐﺮدﯾﻢ
ﺧﯿﯿﯿﯿﯿﯿﻠﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ذوﻗﻤﻮ ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﻢ وﻟﯽ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ و ﺑﺎﺗﻌﺠﺐ ﮔﻔﺘﻢ: اﻣﯿﺮ اﺻﺮار ﮐﺮد؟
ﺳﺮﺷﻮ ﺗﮑﻮن داد و ﮔﻔﺖ: اﻟﯽ ﻣﻦ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ اﯾﻦ اﻣﯿﺮ ﮔﻠﻮش ﭘﯿﺶﺗﻮ ﮔﯿﺮ ﮐﺮده آﺧﻪ ﭼﻨﺪ روز ﭘﯿﺶ ﻫﻢ از ﯾﻮﺳﻒ در ﻣﻮردﺗﻮ ﻣﯿﭙﺮﺳﯿﺪ!
ﺧﺪا ﺧﺪا ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﻪ راﺳﺖ ﺑﺎﺷﻪ وﻟﯽ ﺑﻪ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﮔﻔﺘﻢ: ﮐﻪ ﭼﯽ؟
ﺑﺎ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﮔﻔﺖ: آﻫﺎ... ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺮای ﺗﻮ اﺻﻼ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﻧﻪ؟
ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﻨﻈﻮر؟
ﮔﻔﺖ: ﻫﯿﭽﯽ ....ﻣﮕﻪﺑﺎﯾﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﻣﻨﻈﻮری داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ؟
ﺑﻌﺪ از ﻧﺎﻫﺎر از ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺧﻮاﺑﻢ ﺑﺮد وﻗﺘﯽ از ﺧﻮاب ﭘﺎ ﺷﺪم دﯾﺪم ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺗﻮ وﯾﻼ ﻧﯿﺴﺖ
رﻓﺘﻢ ﭘﺎﺋﯿﻦ دﯾﺪم ﻋﻤﻮ و ﺷﻮﻫﺮ ﻋﻤﻪ ی اﻣﯿﺮ دارن ﺗﺨﺘﻪ ﺑﺎزی ﻣﯿﮑﻨﻦ ﮔﻔﺘﻢ: ﺳﻼم، ﺑﻘﯿﻪ ﮐﺠﺎن؟
ﻋﻤﻮ ﮔﻔﺖ: رﻓﺘﻦ ﻟﺐ درﯾﺎ
از وﯾﻼ ﺗﺎ ﻟﺐ درﯾﺎ دور ﻧﺒﻮد ﺑﺮای ﻫﻤﯿﻦ آروم از در ﺧﺎرج ﺷﺪم و ﺑﻪ ﺳﻮی درﯾﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم....
آروم داﺷﺘﻢ واﺳﻪ ﺧﻮدم ﯾﻪ ﺷﻌﺮی رو زﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﻪ از دور آن ﻫﺎرو دﯾﺪﯾﻢ ﻫﻤﻪ واﺳﻪ ﺧﻮدﺷﻮن ﯾﻪ ﺟﻔﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮدن ﺟﺰ ﻋﺮﻓﺎن
ﺗﯿﻨﺎ ﺑﺎ ﯾﻮﺳﻒ آزﯾﺘﺎ ﺑﺎ اﻣﯿﺪ و اﻣﯿﺮو ﻋﺎﻃﻔﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮدنﯾﻪ دﻓﻌﻪ ﺣﺲ ﺣﺴﺎدﺗﻢ ﮔﻞ ﮐﺮد از ﺧﺸﻢ ﺻﻮرﺗﻢ داغ ﺷﺪ و در اون ﻫﻮای ﺷﺮﺟﯽ اﺣﺴﺎس ﺧﻔﮕﯽ ﮐﺮدم، ﯾﻪ دﻓﻌﻪ از اﻣﯿﺮﺑﺪم اوﻣﺪ. اون ﮐﻪ ادﻋﺎ ﻣﯿﮑﺮد از ﺟﻨﺲ ﻣﺆﻧﺚ ﺑﺪش ﻣﯿﺎد ﭼﺮا اﻻن ﺑﺎ دﺧﺘﺮ ﻋﻤﺶ ﮔﺮم ﮔﺮﻓﺘﻪ؟ اﺻﻼ ﮐﯽ اﯾﻨﺎرو دﻋﻮت ﮐﺮدهﭘﺎﺷﺪن اﻣﺪن اﯾﻦ ﺟﺎ ور دل ﻣﻦ ﻋﺬاﺑﻢ ﺑﺪن؟ ﻧﮑﻨﻪ ﻣﯿﺨﻮاد ﺑﺎ اﯾﻦ دﺧﺘﺮه ﻋﺮوﺳﯽ ﮐﻨﻪ؟
ﻧﮑﻨﻪ ﺑﻬﺶ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﺷﺪه؟ ای اﻣﯿﺮ ﻣﻦ ﺑﯿﺴﺖ ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻋﺘﻪ ﺟﻠﻮﭼﺸﻤﺎﺗﻢ ﻣﻨﻮﻧﺪﯾﺪی، اوﻧﻮﻗﺖ .......،.اﮔﺮ ﺧﺒﺮی ﺑﻬﻢ رﺳﯿﺪاول ﺷﻤﺎ دوﺗﺎرو ﻣﯿﮑﺸﻢﺑﻌﺪ ﺧﻮدﻣﻮ!
ﺑﺎ اﺧﻢ ﺳﻼم ﮐﺮدم، رﻓﺘﻢ ﮐﻨﺎر ﺗﯿﻨﺎ ﻧﺸﺴﺘﻢ اﻣﯿﺪ ﺑﺎ دﯾﺪﻧﻢﺧﻮدﺷﻮ ﺟﻤﻊ و ﺟﻮر ﮐﺮد ﺑﯿﭽﺎره ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪ واﺳﻪ ﺧﺎﻃﺮ اوناﺧﻤﻮم، ﺑﺰار ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻪ.. ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺗﻮ ﻧﮕﺎه اﻣﯿﺮ ﮔﺮه ﺧﻮرد ﮐﻪ داﺷﺖ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯿﮑﺮد ﺑﺎ اﺧﻢ ﺳﺮﻣﻮ ﺑﺮﮔﺮدوﻧﺪم ﺑﻪ ﻃﺮف ﻋﺮﻓﺎنﮐﻪ ﮐﻨﺎرم ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ واﺳﻪ ﺣﺎل ﮔﯿﺮی ﻫﻢ ﮐﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﻫﺎش ﮔﺮم ﻣﯿﮕﯿﺮم
ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮔﻔﺘﻢ: ﺧﻮب ﺧﻮش ﻣﯿﮕﺬره؟
ﺑﯿﭽﺎره از اﯾﻦ ﺑﭽﻪﻣﺜﺒﺘﺎ ﺑﻮد ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺮف ﻣﻦ ﺳﺮخ وﺳﻔﯿﺪ ﺷﺪ ﺑﺎ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺷﻤﺎ ﺑﻠﻪ..
ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻃﺮف اﻣﯿﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺣﻮاﺳﺶ ﭘﯿﺶ ﻣﺎ ﺑﻮد وﻟﯽ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ در ﺣﺎل ﮔﻮش دادن ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎی ﻋﺎﻃﻔﻪﺑﻮدرو ﺑﻪ ﻋﺮﻓﺎن ﮐﺮدم ﮔﻔﺘﻢ: ﺷﻤﺎ ﭼﻪ رﺷﺘﻪ ای ﻣﯿﺨﻮﻧﯿﺪ؟
ﮔﻔﺖ: ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺻﻨﻌﺘﯽ
ﮔﻔﺘﻢ : ﭼﻪ ﺟﺎﻟﺐ ! در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ اﺻﻼ ﻧﻤﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﭼﯿﻪ
ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﻮال ﻣﺴﺨﺮه ﻫﻢ از او ﭘﺮﺳﯿﺪم ﮐﻪ ﺟﻮاب ﻫﺎی ﻋﺠﯿﺐﻏﺮﯾﺐ ﺷﻨﯿﺪم ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺑﺎد ﺷﺪﯾﺪی ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﻫﻤﻪ از ﺟﺎﭘﺎﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ وﯾﻼ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ﺟﺰ ﻣﻦ و اﻣﯿﺮ دوﺳﺖﻧﺪاﺷﺘﻢ در ﮐﻨﺎرش ﺑﻤﻮﻧﻢ ﺣﺎﻻ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﭼﻪ ﺗﺤﻔﻪ ایﻫﺴﺖ! داﺷﺘﻢ ﺑﻪ راه ﻣﯽ اﻓﺘﺎدم ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ دﺳﺘﻤﻮ ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ: ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺗﻮ ﮐﻼ دوﺳﺖ داری ﺣﺮص ﻣﻨﻮ در ﺑﯿﺎریﻧﻪ؟
ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻓﻪ ی ﻣﻌﺼﻮﻣﺎﻧﻪ ای ﮔﻔﺘﻢ: وا؟ ﻣﮕﻪ ﻣﺮض دارم ؟ ﻣﻦ ﮐﻪﮐﺎری ﺑﻪ ﮐﺎر ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺳﺮﮔﺮم ﺑﻮدﯾﺪ ﻧﺪاﺷﺘﻢ!!
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮐﻨﺎﯾﻪ ام ﺷﺪﭼﺸﻤﺎﺷﻮ ﺑﺮای ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺑﺴﺖ، ﮔﻔﺖ: ﺗﻮ ﺑﺎ ﻋﺮﻓﺎن داﺷﺘﯽ در ﭼﻪ ﻣﻮرد ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﺮدی؟
ﮔﻔﺘﻢ: ﻫﯿﭽﯽ ﻫﺮﭼﯽﻣﯿﭙﺮﺳﯿﺪم ﺑﯿﭽﺎره زور ﻣﯿﺰد ﺟﻮاﺑﻤﻮ ﺑﺪه از ﺑﺲ ﺑﺎ ﺣﯿﺎﺳﺖ
ﮔﻔﺖ: ا....؟؟؟ ﺑﺎ ﺣﯿﺎ ﺑﻮدﻧﺶ رو ﻫﻢ ﮐﺸﻒ ﮐﺮدی؟
ﺑﺎ ﭘﺮروﯾﯽ ﺗﻤﺎم ﺳﺮﻣﻮ ﺗﮑﻮن دادم ، ﮔﻔﺘﻢ :ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﺑﺮادر و ﺧﻮاﻫﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻦ ﯾﮑﯽ اﻧﮕﺎر ﻧﻪ اﻧﮕﺎر داره ﻻو ﻣﯿﺘﺮﮐﻮﻧﻪ،ﯾﮑﯽ ﻫﺰار ﺟﻮر رﻧﮓ ﻋﻮض ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺗﺎﺟﻮاب دوﺗﺎ ﺳﻮاﻟﻮ ﺑﺪه
ﮔﻔﺖ: ﻣﻨﻈﻮرت از اوﻟﯽﻋﺎﻃﻔﺴﺖ؟
ﻫﻤﻮﻧﻄﻮر ﮐﻪ زور ﻣﯿﺰدم دﺳﺘﻤﻮ از دﺳﺘﺶ ﺧﺎرج ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦﻣﻨﻈﻮر ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ﻣﯿﺸﻪ دﺳﺘﻤﻮ ول ﮐﻨﯽ ﻫﻢداره ﻣﯿﺸﮑﻨﻪ ﻫﻢ ﻧﮕﺮان ﮐﺴﯽ در ﻣﻮرد ﻣﻨﻮ ﺷﻤﺎ ﻓﮑﺮ ﺑﺪی ﮐﻨﻪ دوﺳﺖ ﻧﺪارم روز اوﻟﯽ واﺳﻪ ﺧﻮدم دﺷﻤﻦ ﺑﺘﺮاﺷﻢﺑﺎ ان ﺣﺮف دﺳﺘﻤﻮ ول ﮐﺮد ﻣﻨﻢ ﺑﺎ دوی ﺳﺮﻋﺖ ﺧﻮدﻣﻮ ﺑﻪ وﯾﻼ رﺳﻮﻧﺪم ﺗﺎ از در وارد ﺷﺪم اﻣﯿﺪ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﭘﯿﺸﻢ اوﻣﺪ و ﺑﺎﺧﺸﻢ ﮔﻔﺖ: ﻣﮕﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدم ﺑﻪ اﻣﯿﺮ ﻧﺰدﯾﮏ ﻧﺸﻮ ﻣﺮﯾﻀﻪ؟
ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺮوﺑﺎﺑﺎ!
وارد اﺗﺎﻗﻢ ﺷﺪم و ﺑﺎﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺎﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﯾﻪ ﺟﻮراﯾﯽ ﻗﺎﻃﯽ دارن
واﺳﻪ ﺷﺎم ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻧﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﺗﺨﺘﻢ ﭼﭙﯿﺪم... اﻻن ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻫﺮﮐﯽﯾﮑﯽ را دارد ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ی او ﺑﺎﺷﺪ ﺗﯿﻨﺎ ﯾﻮﺳﻒ را دارد اﻣﯿﺪﭘﺪر ﻣﺎدر ش و ﯾﻮﺳﻒ اﻣﯿﺮﻫﻢ ﻋﻤﻪ و ﺧﺎﻧﻮاده ﻋﻤﻪ اش رو داره ﻓﻘﻂ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدمﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺑﯿﺪار ﺷﺪم دﯾﺪم ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﺗﻮ وﯾﻼ ﻧﯿﺴﺖ از ﻣﺴﺘﺨﺪم ﭘﺮﺳﯿﺪم ﮔﻔﺖ: ﻫﻤﻪ ﺟﺰ آﻗﺎ اﻣﯿﺮ رﻓﺘﻦ ﺑﺎزاراز ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد ﭘﺮواز ﮐﻨﻢ وﻟﯽ ﺟﻠﻮی ﺧﻮدﻣﻮ ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﻣﺎﺳﮏ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻢ زدم
داﺷﺘﻢ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪﻣﯿﺨﻮردم،در ﺣﯿﻨﯽ ﮐﻪ داﺷﺘﻢ ﭼﺎﯾﻢ رو ﺳﺮ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪم ،اﻣﯿﺮ ﮔﻔﺖ:ﻣﯿﺎی ﺑﺮﯾﻢ ﻟﺐ درﯾﺎ؟
از ذوﻗﻢ ﯾﻪ دﻓﻌﻪ ﭼﺎی ﭘﺮﯾﺪ ﺗﻮ ﮔﻠﻮم و ﺑﻪ ﺳﺮﻓﻪ اﻓﺘﺎدم، اﻣﯿﺮ ﺑﺎ ﺿﺮﺑﺎت ارام ﺷﺮوع ﮐﺮد روی ﮐﻤﺮم زدن ﺗﺎ ﻧﻔﺴﻢ ﺑﺎﻻ اوﻣﺪ،اروم اروم ﺳﺮﻣﻮ ﺑﺎﻻ اوردم ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎی ﻗﺸﻨﮕﺶ ﻧﮑﺎه ﮐﺮدم و ﺳﺮﻣﻮ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ اره ﺗﮑﻮن دادم...
در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﺷﺮوع ﮐﺮدﯾﻢ ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎدن ،ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻓﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻢ ﻣﯿﺨﻮرد دﺳﺘﻤﻮ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺳﺎﯾﻪ ﺑﻮن روی ﭘﯿﺸﻮﻧﯿﻢﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﯾﻪ دﻓﻌﻪ اﻣﯿﺮ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ، ﺑﻪ ﻗﺪری ﻧﺰدﯾﮑﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻔﺴﺎش ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻢ ﻣﯿﺨﻮرد، ﮐﻼه ﻟﺒﻪ داری ﮐﻪروی ﺳﺮش ﺑﻮد و ﮔﺬاﺷﺖ روی ﺳﺮم..
ﺑﺎ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﺮﺳﯽ ﭘﺲ ﺧﻮدﺗﻮن؟
