وبلاگ سید محمد جواد حسینی

داستان های جالب _حکایت های جذاب_بیوگرافی اینستاگرام.تلگرام

وبلاگ سید محمد جواد حسینی

داستان های جالب _حکایت های جذاب_بیوگرافی اینستاگرام.تلگرام

درباره من

بـه نـام خداوند بخشنده و مـهربان هــرگونه بــرداشت یا رونوشت از نوشته های شخصی سایت ممـــــنوع می باشد. گریزانم از این مردم که با من همدم و یکرنگ هستند ولی در باطن از فرط حقارت به دامانم دو سد پیرانه بستند از این مردم که تا شعرم شنیدند به رویم چون گلی خوشبو شکفتند ولی آن دم که در خلوت نشستند مرا دیوانه ای بدنام گفتند..! "به قلم فروغ فرخزاد" سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی دیر ماندی ای صبح که جان من برآمد بزه کردی و نکردند مؤذنان ثوابی "به قلم ســعدی" اندک اندک جمع مستان می‌رسند اندک اندک می پرستان می‌رسند اندک اندک زین جهان هست و نیست نیستان رفتند و هستان می‌رسند "به قــــلم مـولانــا" دل از من برد و روی از من نهان کرد خدا را با که این بازی توان کرد شب تنهاییم در قصد جان بود خیالش لطف‌های بی‌کران کرد "به قلم حــافـظ" تا کی غمِ آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه پر کن قدح باده، که معلومم نیست کاین دم که فرو برم بر آرم یا نه "به قــلم خــیام" تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه ای تیر غمت را دل عشاق نشانه "به قلم شیخ بهایی" ای گل تازه که بویی ز وفا نیست ترا خبر از سرزنش خار جفا نیست ترا ما اسیر غم و اصلا غم ما نیست ترا با اسیر غم خود رحم چرا نیست ترا "به قلم وحشی بافقی" باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ گر کافر و گبر و بت‌پرستی باز آ این درگه ما درگه نومیدی نیست صد بار اگر توبه شکستی باز آ "به قلم ابوسعید ابوالخیر" ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ چه یک دریغ که هر دم هزاربار دریغ به هرچه درنگرم بی تو صد هزار افسوس به هر نفس که زنم بی تو صد هزار دریغ "به قلم عطار" جانا به غریبستان چندین بنماند کس باز آی که در غربت قدر تو نداند کس صد نامه فرستادم یک نامهٔ تو نامد گویی خبر عاشق هرگز نرساند کس "به قلم انوری" دلبرا، در دل سخت تو وفا نیست چرا؟ کافران را دل نرمست و ترا نیست چرا؟ هر که قتلی بکند کشته بهایی بدهد تو مرا کشتی و امید بها نیست چرا؟ "به قلم اوحدی مراغه ای" سه درد آمو بجانم هر سه یکبار غریبی و اسیری و غم یار غریبی و اسیری چاره دیره غم یار و غم یار و غم یار "به قلم باباطاهر" ای داده غمت بباد جانم چو شمع تا کی ز غمت اشک فشانم چون شمع؟ گر می‌کشی‌ام بکش که خود را همگی من با تو نهاده، در میانم چون شمع "به قلم سلمان ساوجی" ای کرده دلم سوختهٔ درد جدایی از محنت تو نیست مرا روی رهایی من بی‌تو همی هیچ ندانم که کجایم ای از بر من دور ندانم که کجایی "به قلم سنایی" ای آنکه طلب کار خدایی به خود آ از خود بطلب کز تو خدا نیست جدا اول به خود آ چون به خود آیی به خدا اقرار بیاری به خدایی خدا "به قلم شاه نعمت الله ولی" در زیر فلک نالهٔ ما بی اثر است بی دردان را ز درد ما کی خبر است؟ از تنگی جا، ذوق اسیری دارم کز حلقهٔ دام، کلبه ام تنگ تر است "به قلم حزینی لاهیجی" مردم از درد و نمی آیی به بالینم هنوز مرگ خود می‌بینم و رویت نمی بینم هنوز بر لب آمد جان و رفتند آشنایان از سرم شمع را نازم که می گرید به بالینم هنوز "به قلم رهی معیری" ای برده غمت شادی صد ساله ز دل هرگز نرود داغ تو چون لاله ز دل روزی که به دل داغ تو با خاک برم لاله ز گلم برآید و ناله ز دل "به قلم جامی" هرگز مباد آنکه بهشت آرزو کنم خود را به هیچ ، بهر چه بی آبرو کنم چندین هزار جان گرا میشود به باد گر من حدیث طرّه او مو به موکنم "به قلم عبدالقادر گیلانی" ای دوست غم تو سربه سر سوخت مرا چون شمع به بزم درد افروخت مرا من گریه و سوز دل نمی‌دانستم استاد تغافل تو آموخت مرا "به قلم خاقانی" با عشق تو در جهان غم نان که خورد؟ با درد تو اندیشه درمان که خورد؟ شاید پسرا که نانوایی نکنی چانها که برآمد از غمت نان که خورد؟ "به قلم ظهیر فاریابی" ادامه...

تقویم

اسفند 1403

ش	ی	د	س	چ	پ	ج
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30

آمار : 1336136 بازدید Powered by Blogsky

صلح، ایران و تقویت سازمان ملل

قرآن، ایران و تقویت سازمان ملل

ان الله یامرو بالعدل و الاحسان

اگر بخواهیم جهان درست بشود فقط یک راه وجود دارد و آن همکاری اجتماعی همه ملل در یک سازمان اجتماعی مشترک بین المللی است. این سازمان اجتماعی مشترک بین المللی امروز همین سازمان ملل متحد است. باید آن را از نو ساخت و تقویت کرد. نمایندگان ملت ها در این سازمان باید همه با یک زبان و با یک دل صحبت کنند و آن زبان، همان زبان اصلی انسان ها یعنی انسانیت است.

زبان اصلی انسان، انسانیت است. انسانیت در متون دینی و قدیم دین خدا نامیده شده است. زبانهایی مانند فارسی و انگلیسی و مانند آن، زبانهای واسطه و فرعی انسانند، که باهم اختلافاتی هم دارند. همینطور دین های اسلام و مسیحیت و یهودیت، اینها هم دین‌های فرعی انسان اند که از دین خدا یا انسانیت گرفته شده اند. هر کجا که دینهای فرعی به وحدت برسند چه در گذشته و چه در آینده آن دین واحد و مشترک میشود دین خدا. در مورد زبان هم همینطور، هر کجا که زبان انسانها به وحدت برسد آن میشود زبان اصلی انسان. دین خدا یا انسانیت دو وجه دارد. یکی وجه عدل است که وجه مشترک و بیرونی دین است و دیگری وجه احسان و نیکی است که وجه درونی دین خداست و از یک انسان تا انسان دیگر بسته به نوع احساس و عاطفه و ذهن و روان آنها فرق می کند. اما عدل که وجه بیرونی دین است مشترک بین همه انسان‌هاست و باید یکی باشد.

انسانیت می تواند هم به عنوان یک زبان مشترک و هم به مثابه یک آرمان مشترک انسانها، برای استقرار صلح در جهان بکار برده شود. باید با گفتگوی جهانی بین ملت ها، نژادها، ادیان و اقوام مختلف انسانیت را از نو شناخت و از نو بازتعریف کرد. با زبان انسانیت می توان مفاد اعلامیه حقوق بشر را هم بازنگری و اصلاح کرد و مورد استفاده قرار داد. این امر برای ملت های رنج دیده و مخصوصاً مسلمانان که آتش جنگ و نابسامانی در میان آنان بیشتر از دیگران است ضروری تر می نماید. بویژه که آنان دارای کتاب آسمانی قرآن هم هستند و در آن به این امر یعنی انسانیت طی آیه (ان الله یامرو بالعدل و الاحسان) به صراحت بیان گردیده است. از این آیه می توان علاوه بر عدالت و اعلامیه جهانی حقوق بشر، به نیکویی در اخلاق و در رفتار فردی هم رسید. مسلمانان علاوه بر ایمان به مفاد اعلامیه حقوق بشر بعنوان قانون اساسی مشترک همه انسانهای جهان، باید هر کدام بطور شخصی و فردی برای خود هم یک قانون اساسی شخصی داشته باشند که در راستای قانون اساسی عمومی و اعلامیه حقوق بشر باشد و رویه احسان و نیکی در زندگی شخصی را هم برای آنها مشخص نماید. این وظیفه هر مسلمان و حتا هر انسان فرهیخته غیرمسلمان در جهان است. این قانون اساسی شخصی اخلاقی آنقدر اهمیت دارد که باید در امتداد عمل به آن در هر فرصتی متناسب با ارتقاء فکری و عملی فرد، مورد بازنگری و اصلاح و بروزرسانی گردد.

تنها در اینصورت است که جهان رو به صلح و آرامش خواهد رفت.

سازمان ملل متحد باید بتواند از طریق سازوکار مناسبی، بر اجرای مفاد حقوق بشر در کشورها نظارت کند و با ابزارهای اجرایی مناسبی انتخابات آزاد در کشورها را کنترل و نظارت نماید و چنانچه کشوری زیر بار نرفت دولت های آنها را تحریم کند. به این ترتیب حق تحریم دولت ها فقط در اختیار سازمان ملل قرار خواهد گرفت و کشورهای قدرتمند قادر نخواهند بود بدلایل سیاسی و غیر حقوقی یک جانبه دست به تحریم دولت های دیگر بزنند، حتا اگر حربه ای مثل پول بین‌المللی (دلار) را در اختیار داشته باشند.

پس باید برای استقرار صلح جهانی همه توجه ها را بسوی توسعه و گسترش‌ مفهوم انسانیت، گفتگوی بین المللی و تقویت سازمان ملل متحد جلب کرد و اقدامات لازم و جدی بعمل آورد.

صلح، ایران و تقویت سازمان ملل

سید محمد جواد حسینی جمعه 28 آذر 1399 ساعت 05:31 ب.ظ