فریب شیطان رانخورید...

فریب شیطان رانخورید...

معرفی اشخاص ذکر شده درقرآن

معرفی اشخاص ذکر شده در سوره مبارکه بقره
***********************
نام : آدم
نخستین انسان آفریده شده از خاک و نخستین پیامبر خدا در روی زمین
آدم به زبان عربی به معنی در آوردن، ساختن و خاک سرخ است. در قرآن کریم واژه آدم به صورت مفرد 15 بار، بنی آدم 7 بار و ابنی آدم و ذریه آدم و کمثل آدم هر کدام یک بار به کار رفته است. اکثریت لغویون و مفسران واژه آدم را علم شخصی گرفته و نام یک فرد دانسته اند و بعضی هم آن را مثل نسان و بشر، نوع دانسته اند.
آدم در آیات 31 و 33 و 34 و 35 و 37 سوره بقره آمده است.

***********************
نام : ابراهیم
خلیل الله، دومین پیامبر اولوالعزم و از اجداد حضرت موسی و عیسی و محمد(ص)
در 63 آیه از 25 سوره قرآن 69 بار نام ابراهیم ذکر شده و چهاردهمین سوره قرآن به نام اوست که 52 آیه دارد. کلمه ابراهیم لفظ عجمی است که مرکب از «اب» به معنای پدر و «راحیم» به معنای «رحیم» است. القاب او خلیل الله (برگرفته از آیه 125 سوره نساء) ابوالانبیاء و ابوالفتیان می باشد. این پیامبر بزرگ در شهر «اور» از شهرهای بابل به دنیا آمد و در همان جا بزرگ شد و با بت پرستان به مبارزه پرداخت و سپس به شام هجرت فرمود. اسحاق و اسماعیل از پیامبران الهی از فرزندان حضرت ابراهیم بوده اند. درباره مدت عمر این پیامبر الهی از 175 تا 200 سال ذکر شده و دفن وی به وسیله فرزندانش در «حبرون» همان الخلیل امروزی انجام گرفته است.
در 12 آیه از سوره بقره کلمه ابراهیم آمده است.
*********************** 
نام : ابلیس
نام خاص موجودی زنده، مکلف، متمرد از فرمان الهی و رانده شده از درگاه وی
درباره ریشه لغوی ابلیس برخی از لغت شناسان و مفسران آنرا واژه ای عربی از ریشه « ب-ل-س» به معنای یأس، حزن، درماندن ذکر کرده اند و برخی دیگر این واژه را عجمی (غیر عربی) دانسته اند. ابلیس به معنای کسی است که خیری نزد او یافت نشود و یا آنکه شر از او برخیزد و از رحمت الهی مایوس و پشیمان باشد.
کلمه ابلیس در آیه 34 سوره بقره آمده است.
***********************
نام : اسباط
پیامبرانی از آل یعقوب (علیه السلام)
اسباط جمع سبط و برگرفته از ریشه (س-ب-ط) به معنی امتداد و انتشار و در مورد نوادگان و افراد یک نسل به کار می رود. (العین، ص359)
کلمه اسباط در آیات 136 و 140 آمده است.
*********************** 
نام : اسحاق
از پیامبرن الهی، فرزند حضرت ابراهیم و نیای بنی اسرائیل
نام این پیامبر الهی 17 بار در قرآن کریم آمده است. مشهور لغویان اسحاق را واژه ای عبری می دانند که از «یصحاق» به معنای «می خندد» گرفته شده است اگرچه برخی آنرا عربی و مشتق از (س-ح-ق) دانستند. ( لسان العرب، ج6، ص 195)
کلمه اسحاق در آیات 133 و 136 و 140 آمده است.
***********************
نام : اسماعیل
فرزند بزرگ حضرت ابراهیم جد اعلی پیامبر خاتم(ص) از پیامبران الهی ملقب به ذبیح الله
اسماعیل واژه غیر عربی و معرب «اشماعیل» به معنی « خدایا دعایم را بشنو» واژه اسماعیل 12 بار در قرآن آمده است و به نظر بیشتر مفسران « اسماعیل صادق الوعد» در آیات 55-54 سوره مریم همان اسماعیل پسر حضرت ابراهیم است. همچنین آیات 107-101 سوره صافات که به داستان ذبح فرزند ابراهیم پرداخته نیز درباره حضرت اسماعیل است. پس از تولد حضرت اسماعیل از مادرش هاجر به فرمان خدا با راهنمایی جبرئیل در مکه که محل « غیر ذی زرع» ساکن شدند. (ابراهیم/37)
کلمه اسماعیل در آیات 125 و 127 و 133 و 136 و 140 آمده است.
*********************** 

نام : داود (علیه السلام)
از انبیاء بنی اسرائیل
نام حضرت داود (علیه السلام) شانزده بار در قرآن مجید آمده است. داود به عبری داوید تلفظ می شود که به معنی محبوب است.
کلمه داوود در آیه 251 سوره بقره آمده است