حجِّ ما این است!!

 حجِّ ما این است!!

‍ عبدالله مبارک به حج رفته بود. وقتی در خواب دید که فرشته ای به او گفت : 

از ششصد حاجی کسی حاجی نیست، مگر علی بن موفق، کفشگری در دمشق که به حج نیامد . 

عبدالله به دمشق رفت و علی بن موفق را دید که پاره دوزی می کند. پرسید: 

چه کرده ای که با این که امسال به حج نرفته ای، از میان همه حجاج فقط حج تو پذیرفته شد؟

گفت: سی سال بود که مرا آرزوی حج بود و از پاره دوزی سیصد درهم جمع کردم و امسال عزم حج کردم.  عیالم حامله بود، از خانه همسایه بوی طعام می آمد، مرا گفت: 

برو و پاره ای از طعام بستان . 

من رفتم و همسایه گفت : بدان که هفت شبانه روز بود که أطفال من هیچ نخورده بودند ، امروز خری مرده دیدم. پاره ای از آن جدا کردم و طعام سأختم. بر شما حلال نباشد.

چون این بشنیدم آتشی در جانم بیفتاد . آن سیصد درهم برداشتم و بدو دادم و گفتم نفقه أطفال کن که حج ما این است.