مامان و بابا

مامان و بابا

مامان و بابا داشتند تلویزیون تماشا می­ کردند که مامان گفت: من خسته ­ام و دیگه دیروقته، می­رم که بخوابم. مامان بلند شد، به آشپزخانه رفت و مشغول تهیه ساندویچ ­های ناهار فردا شد، سپس ظرفها را شست، برای شام فردا از فریزر گوشت بیرون آورد، قفسه ­ها را مرتب کرد، شکرپاش را پر کرد، ظرفها را خشک کرد و در کابینت قرار داد و کتری را برای صبحانه فردا از آب پر کرد.

بعد همه لباسهای کثیف را در ماشین لباسشویی ریخت، پیراهنی را اتو کرد و دکمه لباسی را دوخت. اسباب بازی­های روی زمین را جمع کرد و دفترچه تلفن را سر جایش در کشوی میز برگرداند. گلدانها را آب داد، سطل آشغال اتاق را خالی کرد و حوله خیسی را روی بند انداخت. بعد ایستاد و خمیازه ­ای کشید، کش و قوسی به بدنش داد و به طرف اتاق خواب به حرکت درآمد، کنار میز ایستاد و یادداشتی برای معلم نوشت، مقداری پول را برای سفر شمرد و کنار گذاشت و کتابی را که زیر صندلی افتاده بود برداشت.

بعد کارت تبرکی را برای تولد یکی از دوستان امضا کرد و در پاکتی گذاشت، آدرس را روی آن نوشت و تمبر چسباند، مایحتاج را نیز روی کاغذ نوشت و هر دو را در نزدیکی کیف خود قرار داد. سپس دندانهایش را مسواک زد. بابا گفت: فکر کردم گفتی داری میری بخوابی؟ و مامان گفت: درست شنیدی دارم میرم، سپس چراغ حیاط را روشن کرد و درها را بست.

پس از آن به تک­ تک بچه ­ها سر زد، چراغها را خاموش کرد، لباسهای به هم ریخته را به چوب­ رختی آویخت، جورابهای کثیف را در سبد انداخت، با یکی از بچه­ ها که هنوز بیدار بود و تکالیفش را انجام می­داد گپی زد، ساعت را برای صبح کوک کرد، لباسهای شسته را پهن کرد، جاکفشی را مرتب کرد و شش چیز دیگر را به فهرست کارهای مهمی که باید فردا انجام دهد، اضافه کرد. سپس به دعا و نیایش نشست.

در همان موقع بابا تلویزیون را خاموش کرد و بدون اینکه شخص خاصی مورد نظرش باشد گفت: من میرم بخوابم و بدون توجه به هیچ چیز دیگری، دقیقاً همین کار را انجام داد.