آینده نگری

آینده نگری

جوون: ببخشین آقا، می­تونم بپرسم ساعت چنده؟

پیرمرد: معلومه که نه.

جوون: ولی چرا؟ مثلا اگه ساعت رو به من بگی چی از دست میدی؟

پیرمرد: ممکنه ضرر کنم اگه ساعت رو به تو بگم.

جوون: میشه بگی چطور همچین چیزی ممکنه؟

پیرمرد: ببین اگه من ساعت رو به تو بگم، ممکنه تو تشکر کنی و فردا هم بخوای دوباره ساعت رو از من بپرسی.

جوون: کاملا امکانش هست.

پیرمرد: ممکنه ما دو سه بار دیگه هم همدیگه رو ملاقات کنیم و تو اسم و آدرس من رو بپرسی.

جوون: کاملا امکان داره.

پیرمرد: یه روز ممکنه تو بیای به خونهء من و بگی که فقط داشتی از اینجا رد می­شدی و اومدی که یه سر به من بزنی، بعد من ممکنه از روی تعارف تو رو به یه فنجون چایی دعوت کنم. بعد از این دعوت من، ممکنه تو بازم برای خوردن چایی بیای خونهء من و بپرسی که این چایی رو کی درست کرده؟

جوون: ممکنه.

پیرمرد: بعد من بهت می­گم که این چایی رو دخترم درست کرده. بعد من مجبور میشم دختر خوشگل و جوونم رو بهت معرفی کنم و تو هم دختر من رو می پسندی.

مرد جوون لبخند میزنه.

پیرمرد: بعد تو سعی می­کنی که بارها و بارها دختر من رو ملاقات کنی. ممکنه دختر من رو به سینما دعوت کنی و با همدیگه بیرون برید.

مرد جوون لبخند میزنه.

پیرمرد: بعد ممکنه دختر من کم کم از تو خوشش بیاد و چشم انتظار تو بشه. بعد از ملاقاتهای متوالی، تو عاشق دختر من میشی و بهش پیشنهاد ازدواج می­کنی.

مرد جوون لبخند میزنه.

پیرمرد: بعد از یه مدت، یه روز شما دوتا میاین پیش من و از عشقتون برای من تعریف می­کنین و از من اجازه برای ازدواج می­خواین.

مرد جوون در حال لبخند: اوه بله.

پیرمرد با عصبانیت: مردک ابله! من هیچوقت دخترم رو به ازدواج یکی مثل تو که حتی یه ساعت مچی هم از خودش نداره در نمیارم.