وبلاگ سید محمد جواد حسینی

داستان های جالب _حکایت های جذاب_بیوگرافی اینستاگرام.تلگرام

وبلاگ سید محمد جواد حسینی

داستان های جالب _حکایت های جذاب_بیوگرافی اینستاگرام.تلگرام

درباره من

بـه نـام خداوند بخشنده و مـهربان هــرگونه بــرداشت یا رونوشت از نوشته های شخصی سایت ممـــــنوع می باشد. گریزانم از این مردم که با من همدم و یکرنگ هستند ولی در باطن از فرط حقارت به دامانم دو سد پیرانه بستند از این مردم که تا شعرم شنیدند به رویم چون گلی خوشبو شکفتند ولی آن دم که در خلوت نشستند مرا دیوانه ای بدنام گفتند..! "به قلم فروغ فرخزاد" سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی دیر ماندی ای صبح که جان من برآمد بزه کردی و نکردند مؤذنان ثوابی "به قلم ســعدی" اندک اندک جمع مستان می‌رسند اندک اندک می پرستان می‌رسند اندک اندک زین جهان هست و نیست نیستان رفتند و هستان می‌رسند "به قــــلم مـولانــا" دل از من برد و روی از من نهان کرد خدا را با که این بازی توان کرد شب تنهاییم در قصد جان بود خیالش لطف‌های بی‌کران کرد "به قلم حــافـظ" تا کی غمِ آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه پر کن قدح باده، که معلومم نیست کاین دم که فرو برم بر آرم یا نه "به قــلم خــیام" تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه ای تیر غمت را دل عشاق نشانه "به قلم شیخ بهایی" ای گل تازه که بویی ز وفا نیست ترا خبر از سرزنش خار جفا نیست ترا ما اسیر غم و اصلا غم ما نیست ترا با اسیر غم خود رحم چرا نیست ترا "به قلم وحشی بافقی" باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ گر کافر و گبر و بت‌پرستی باز آ این درگه ما درگه نومیدی نیست صد بار اگر توبه شکستی باز آ "به قلم ابوسعید ابوالخیر" ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ چه یک دریغ که هر دم هزاربار دریغ به هرچه درنگرم بی تو صد هزار افسوس به هر نفس که زنم بی تو صد هزار دریغ "به قلم عطار" جانا به غریبستان چندین بنماند کس باز آی که در غربت قدر تو نداند کس صد نامه فرستادم یک نامهٔ تو نامد گویی خبر عاشق هرگز نرساند کس "به قلم انوری" دلبرا، در دل سخت تو وفا نیست چرا؟ کافران را دل نرمست و ترا نیست چرا؟ هر که قتلی بکند کشته بهایی بدهد تو مرا کشتی و امید بها نیست چرا؟ "به قلم اوحدی مراغه ای" سه درد آمو بجانم هر سه یکبار غریبی و اسیری و غم یار غریبی و اسیری چاره دیره غم یار و غم یار و غم یار "به قلم باباطاهر" ای داده غمت بباد جانم چو شمع تا کی ز غمت اشک فشانم چون شمع؟ گر می‌کشی‌ام بکش که خود را همگی من با تو نهاده، در میانم چون شمع "به قلم سلمان ساوجی" ای کرده دلم سوختهٔ درد جدایی از محنت تو نیست مرا روی رهایی من بی‌تو همی هیچ ندانم که کجایم ای از بر من دور ندانم که کجایی "به قلم سنایی" ای آنکه طلب کار خدایی به خود آ از خود بطلب کز تو خدا نیست جدا اول به خود آ چون به خود آیی به خدا اقرار بیاری به خدایی خدا "به قلم شاه نعمت الله ولی" در زیر فلک نالهٔ ما بی اثر است بی دردان را ز درد ما کی خبر است؟ از تنگی جا، ذوق اسیری دارم کز حلقهٔ دام، کلبه ام تنگ تر است "به قلم حزینی لاهیجی" مردم از درد و نمی آیی به بالینم هنوز مرگ خود می‌بینم و رویت نمی بینم هنوز بر لب آمد جان و رفتند آشنایان از سرم شمع را نازم که می گرید به بالینم هنوز "به قلم رهی معیری" ای برده غمت شادی صد ساله ز دل هرگز نرود داغ تو چون لاله ز دل روزی که به دل داغ تو با خاک برم لاله ز گلم برآید و ناله ز دل "به قلم جامی" هرگز مباد آنکه بهشت آرزو کنم خود را به هیچ ، بهر چه بی آبرو کنم چندین هزار جان گرا میشود به باد گر من حدیث طرّه او مو به موکنم "به قلم عبدالقادر گیلانی" ای دوست غم تو سربه سر سوخت مرا چون شمع به بزم درد افروخت مرا من گریه و سوز دل نمی‌دانستم استاد تغافل تو آموخت مرا "به قلم خاقانی" با عشق تو در جهان غم نان که خورد؟ با درد تو اندیشه درمان که خورد؟ شاید پسرا که نانوایی نکنی چانها که برآمد از غمت نان که خورد؟ "به قلم ظهیر فاریابی" ادامه...

تقویم

اسفند 1403

ش	ی	د	س	چ	پ	ج
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30

آمار : 1340233 بازدید Powered by Blogsky

جن حقیقی ، کلبه متروکه در روستای هفت دغنان انزلی

روستای تاریخی و قدیمی به نام هفت دغنان وجود دارد . این روستا یکی از بزرگترین و کهن‌ترین روستاهای تاریخی در شمال ایران به شمار می رود. در این منطقه درست در وسط جنگل یک کلبه متروکه وجود دارد که به محلی ترسناک و اسرار آمیز تبدیل شده است.

به گفته مردم محلی در این کلبه شبها صداهای عجیب و ترسناک به گوش می رسد و همچنین سنگینی هوا و سختی تنفس در اطراف آن احساس می شود. مردم معتقد هستند در این کلبه ارواح زندگی می کنند و اگر کسی داوم بیاورد و شب را در این کلبه به صبح برساند ثروتمند خواهد شد. ولی با این حال کسی جرات نزدیک شدن به این کلبه متروک را نداشت. تا اینکه در سال 1365 اتفاقی افتاد که به ترسناک بودن

4 پسر دانشجو به این روستا رفته و تصمیم گرفتند تا برای خاتمه دادن به داستانها این کلبه ترسناکف شبی را به صبح برسانند، غافل از آنکه سرنوشت چیز دیگری را برایشان رقم زده بود.پس از اینکه این 4 پسر دانشجو به این کلبه می روند شبهنگام به دلیل نامعلومی دو نفر از آنها از کلبه بیرون زده و فرار می کنند. ولی برای دو نفر دیگر سرنوشت غم انگیزی اتفاق می افتد. این طور که به نظر می رسد یکی از آنها از ترس جان خود را از دست داده بود که دلیل آن هرگز مشخص نشد و نفر چهارم نیز دیوانه می شود و دیگر هیچ وقت به شرایط عادی بر نمی گردد.

داستان ناراحت کننده این 4 جوان به ترسناکتر و راز آلود بودن این محل دامن می زند و برای مدتها این کلبه پلمپ شده و کسی جرات نداشت تا ح

جوان به ترسناکتر و راز آلود بودن این محل دامن می زند و برای مدتها این کلبه پلمپ شده و کسی جرات نداشت تا حتی به این جنگل نزدیک شود. ولی این آخر داستان نبود بلکه افراد دیگری نیز تلاش کردند تا در این کلبه بمانند.

روایت حقیقی سه دختر دانشجو

ماجرای ۳ دختر در کلبه وحشت انزلی

پس از 4 سال باز هم افرادی تصمیم گرفتند تا اسرار این خانه را کشف کنند و شب در این کلبه اقامت داشته باشند. این بار 3 دختر بودند که به روستای هفت دغنان رفتند و در مورد وحشتناک بودن و شوم بودن و ماجرای سرنوشت 4 جوان دانشجو در این کلبه شایعاتی را شنیدند. آنها تصمیم گرفتند تا شجاعت خود را محک زده و ثابت کنند که در این محل ترسی وجود ندارد.در نتیجه به شکل پنهانی در شب به این کلبه رفته و از

و از در پشتی داخل شدند تا شب را در کلبه بگذرانند. اما بار دیگر سرنوشت تاسف باری در انتظار آنها بود. ماجرا به این شکل اتفاق افتاد که مردم محلی 2 روز بعد در نزدیکی کلبه دختری را می بینند که شوکه بوده و از ترس به خودش می لرزید و مرتبا به سمت کلبه اشاره می کرد.

مردم محلی پلمپ را شکسته و وارد کلبه شدند و با جسد دو دختر دیگر مواجه شدند. این دو نفر بر اثر سکته جان خود را از دست دادند و گفته شده هر دو آنها چشمشان باز بوده و به نقطه ای خیر شده بودند، متاسفانه دختر دیگر که جان سالم به در برده بود، پس از 4 روز خودکشی کرد.ماجرا به حدی سرو صدا کرد که حتی پلیس نیز به محل آمد تا فضای عجیب آن محل را بررسی کند و محل را تخلیه کند. پس از آن بود که دیگر کسی اجازه ندارد به این کلبه نزدیک شود.

جن حقیقی ، کلبه متروکه در روستای

سید محمد جواد حسینی چهارشنبه 12 آذر 1399 ساعت 10:56 ق.ظ